บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 18 หน้า 3
“ค่ะ บ๊ายบาย” พรรณรายโบกมือให้ สันติโบกตอบ ก่อนเดินออกจากบ้านไป พรรณรายวิ่งขึ้นตึกอย่างอารมณ์ดี อัมราแอบมองอยู่ในเงามืด ค่อยเคลื่อนตัวออกมาสีหน้าตกตะลึงคาดไม่ถึง
อัมราเปิดประตูเข้ามาในห้อง สีหน้ายังงงๆไม่หาย เสียงพรรณรายฮัมเพลงออกมาจากห้องน้ำ อัมรามองไป เห็นประตูห้องน้ำเปิดอยู่ อัมราเดินไปมองเห็นพรรณกำลังยืนซักผ้าเช็ดหน้าอยู่ที่อ่างล้างหน้า
อัมราถามแปลกใจ “พี่พรรณซักอะไรคะ”
พรรณรายหันมายิ้มอารมณ์ดี “ซักผ้าเช็ดหน้าจ้ะ”
“ปกติพี่พรรณไม่เคยซักเองนี่คะ”
“ใช่..ก็ผืนนี้พิเศษนี่พี่เลยต้องซักเอง”
“พิเศษยังไงคะ”
พรรณรายซักเสร็จพอดี บิดแห้งสะบัดกางออกชูให้ดู “ก็เพราะมันเป็นผ้าเช็ดหน้าของอาร์ตนะสิ”
อัมราจ้องผ้าเช็ดหน้า อึ้งนึกถึงเหตุการณ์เกี่ยวผ้าเช็ดหน้า
อัมราเดินจะไปคณะฯชะงักเสียงสันติเรียก “น้องอัมครับ” อัมราหันกลับไป สันติวิ่งมาถึงตัวพอดี สันติอยู่ในชุดนักฟุตบอลเหงื่อเต็มตัวเต็มหน้า
“พี่อาร์ต ไปซ้อมฟุตบอลมาเหรอคะ”
“ครับ ใกล้ถึงวันแข่งแล้วต้องซ้อมหนักหน่อย น้องอัมจะไปไหนครับ”
“อัมมีเรียนค่ะ”
“อ๋อ..งั้นไปเถอะครับ กลางวันนี้ทานข้าวด้วยกันนะ”
“ได้ค่ะ เหงื่อเต็มหน้าเลยค่ะ” สันติหัวเราะยกแขนจะใช้แขนเสื้อเช็ดเหงื่อที่หน้า อัมรารีบบอก “เดี๋ยวค่ะ..” สันติชะงักมองอัมราเปิดกระเป๋าหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมายื่นให้ “ใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดดีกว่าค่ะ” สันติยิ้ม รับผ้ามาเช็ดหน้าอย่างมีความสุขแล้วเก็บใส่กระเป๋ากางเกง “อ้าว..นั่นผ้าเช็ดหน้าของอัมนะคะ”
“ก็น้องอัมให้พี่ใช้แล้วนี่ครับ งั้นพี่ขอยึดไว้เลยนะจะเอาไว้เช็ดหน้าเวลาเหนื่อยๆจะได้สดชื่นหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งไงครับ”
“ขี้โกงจัง”
“พี่ไปซ้อมก่อนนะ” สันติโบกมือให้วิ่งไปอย่างร่าเริง
อัมรามองตามยิ้มมีความสุข
สีหน้าอัมรา ซีดเผือด พรรณรายไม่ได้สนใจเดินออกจากห้องน้ำ อัมราฝืนใจถามต่อ “พี่อาร์ตเค้าให้พี่พรรณเหรอคะ”