บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 18 หน้า 5
“ค่ะ”
ชิ้นเก็บของเดินไปข้างหลังบ้าน อัมราจะปิดประตู ตกใจที่มีมือสันติมาดึงประตูไว้ “อุ๊ย..พี่อาร์ต..”
“ครับพี่เอง”
“ทำไมมาแต่เช้าล่ะคะ”
สันติชะเง้อมองเข้าไปในบ้าน “คุณพรรณตื่นหรือยังครับ”
“พี่อาร์ตมาหาพี่พรรณเหรอคะ”
“ครับ..พี่ไม่รู้เป็นอะไรคิดถึงเธอจนนอนไม่หลับทั้งคืน” อัมราอึ้ง สันติยื่นกระดาษที่ม้วนไว้ให้ดู “ดูสิครับ พี่ต้องลุกขึ้นมาวาดรูปคุณพรรณจนเช้า แล้วพี่ก็รีบอาบน้ำแต่งตัวมาหาเธอนี่ละ น้องอัมช่วยไปบอกคุณพรรณทีได้มั้ยว่าพี่มาหา”
“พี่อาร์ต”
สันติมองอัมราอย่างขอร้อง อัมราอึ้ง
รูปปั้นเดชมีเค้าโครงของเดชชัดเจน เดชในตอนนี้สภาพทรุดโทรมแบบคนอดนอนตั้งหน้าตั้งตาปั้นไม่เหน็ดเหนื่อย หุ่นทุกตัวอยู่ประจำที่อยู่ๆเกิดแสงสว่างลงมาที่ตัวหุ่นอารีย์ พร้อมกลีบใบไม้ทองร่วงระยิบระยับลง หุ่นอารีย์สีหน้าอิ่มเอิบ “ลูกอัมราทำบุญให้ฉัน ขอบใจมากลูกขอให้ลูกมีความสุขความเจริญนะจ๊ะ”
แสงสว่างสาดลงมาที่หุ่นทุกตัวพร้อมกลีบใบไม้ทองเช่นกัน หุ่นทุกตัวสีหน้าอิ่มเอิบ
หุ่นนางรำเอ่ย “หนูอัมราอุทิศผลบุญให้พวกเราทุกคนด้วยค่ะ”
หุ่นอารีย์ยิ้มรับแต่แล้วสีหน้าเปลี่ยนไปเป็นกังวล “แต่ดูเหมือนลูกอัมจะมีเรื่องทุกข์ใจ”
หุ่นนางพยาบาลคาดเดา“คงคิดถึงคุณอารีย์มั้งคะ”
หุ่นพีทโพล่งขึ้น “หนูได้กลิ่นเหม็นเน่าเหมือนพวกซากศพเลยครับ”
หุ่นท่านเจ้าคุณนรบดินทร์รู้ทันที “มีผู้บุกรุกเข้ามาในเขตบ้านสัตยาภา”
หุ่นทับอาสา “ผมจะไปดูเองครับท่านเจ้าคุณ”
หุ่นทุกตัวสายตาระแวดระวัง เดชยังคงปั้นหุ่นอย่างไม่รู้เรื่อง
อัมราเดินนำสันติมานั่งที่โต๊ะสนามหน้าบ้าน สันติมองชะเง้อเข้าไปในบ้านอย่างร้อนใจ อัมรามองท่าทางสันติ อัมราลังเล แต่แล้วตัดสินใจพูด “พี่อาร์ตคะ” สันติหันมองสายตาเฉยเมย “อัมมีเรื่องอยากคุยกับพี่อาร์ตหน่อยคะขอเวลาให้อัมสักครู่ได้มั้ยคะ”
สันติมองอย่างรำคาญ “มีอะไรครับ”
“อัม..อัมทำอะไรให้พี่อาร์ตไม่พอใจหรือเปล่าคะ” สันติส่ายหน้า “แล้วทำไมพี่อาร์ตถึงทำแบบนี้ “
สันติถามห้วนๆ “พี่ทำอะไร”
“ที่พี่อาร์ตไปทำสนิทสนมกับพี่พรรณ พี่อาร์ตมีเหตุผลอะไรใช่มั้ยคะ”