บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ห้องหุ่น ตอนที่ 24 หน้า 12
14 ตุลาคม 2558 ( 10:23 )
1.3M
1
พอใจ เวทย์มองไปที่หุ่นนางพยาบาล เวทย์พึมพำคาถา ร่างหุ่นนางพยาบาลถูกพลังอาคมดูดเข้าหม้อดินไปอีก ชิ้นแอบดูอยู่ที่หน้าประตูห้องหุ่นด้วยความตกใจ
ดำเกิงกับบุญเรือนมองหน้ากันแล้วหันไปมองชิ้นอย่างแปลกใจ “ฝันไปหรือเปล่าชิ้น หุ่นในห้องหุ่นจะมีชีวิตได้ยังไง”
“นั้นซิ แถมยังมีหมอผีมาสะกดวิญญาณลงหม้ออีก”
“แต่ผมเชื่อว่าเรื่องที่น้าชิ้นพูดทั้งหมดเป็นเรื่องจริงครับ” เสียงอาทรดังเข้ามาก่อนที่อาทรจะเดินเข้ามา
ดำเกิงถามแปลกใจ “หมายความว่ายังไง”
“เรื่องมันยาวครับคุณพ่อไว้ผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง”
“รีบไปช่วยคุณอัมเถอะค่ะคุณออย”
“ถ้าลองน้าพิไลพาหมอผีเข้ามาถึงที่นี่พวกเราคงช่วยอะไรไม่ได้หรอกครับน้าชิ้น” ชิ้นสีหน้าผิดหวัง “แต่ผมเชื่อว่ามีคนคนหนึ่งที่จะช่วยได้” สีหน้าท่าทางอาทรมั่นใจมาก ดำเกิง บุญเรือนมองอาทรอย่างไม่เข้าใจ
ในกุฏิหลวงตา หลวงตามองอาทรด้วยสีหน้านิ่งสงบ “คิดอยู่แล้วว่าต้องเกิดเรื่องร้ายเพราะปกติเจ้าอาร์ตไม่เคยไปค้างอ้างแรมที่อื่น”
“ฟังจากน้าชิ้นเล่าไอ้หมอผีคนนี้มันคงเป็นคนเดียวกับที่ทำน้ำมันพรายแน่ๆครับ”
หลวงตาพยักหน้าช้าๆ “หลวงตาก็คิดอย่างนั้น”
“คงจะมีแต่หลวงตาคนเดียวแล้วละครับที่จะช่วยทั้งคนและหุ่นทั้งหมดได้”
หลวงตานิ่งสีหน้าหนักใจ
มือเวทย์ปิดผ้ายันต์อาคมลงบนปากหม้อดิน เวทย์พึมพำบริกรรมคาถาเป่าลงไปบนผ้ายันต์เห็นผ้ายันต์ติดแน่นบนปากหม้อดิน เวทย์หันมาพูดกับพิไล “เรียบร้อย”
“หมายความว่าไอ้หุ่นผีพวกนี้มันจะออกมาอีกไม่ได้แล้วใช่ไหนจ้ะพี่เวทย์”
“ใช่ เดี๋ยวข้าจะเอาพวกมันไปฝังไว้ที่ป่าช้ารอวันพระจันทร์เต็มดวง ข้าจะปลุกเสกพวกมันมาไว้เป็นทาสรับใช้”
พิไลลุกเดินเข้าไปหาสันติ อัมรา พรรณรายและอ๊อดที่โดนมัด และมีเพทายยืนคุมเชิงอยู่
พรรณรายพูดอย่างไม่พอใจ “คุณแม่จะทำบาปไปถึงไหนกันคะ ที่ผ่านมาคุณแม่ก็ทำแต่เรื่องที่เลวร้ายกับคุณพ่อและคุณแม่อารีย์ พรรณว่ามันน่าจะพอได้แล้ว”
“แกหุบปากไปเลยพรรณราย อย่าคิดว่าแกเป็นลูกฉันแล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรแกนะ”
“คุณแม่อยากจะทำอะไรพรรณก็เชิญ แต่ขอให้ปล่อยคุณพ่อคุณแม่และก็หุ่นทั้งหมดก็พอ”
“ได้ไหมคะน้าพิไล อัมขอร้องนะคะ” พิไลมองอัมราอย่างสมเพชหันหลังจะเดินกลับ “น้าพิไลจะให้อัมทำอะไรอัมจะยอมทำทุกอย่าง”
พิไลชะงักสีหน้าเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้หันกลับไปมองอัมราอีกครั้ง “แกพูดจริงหรอว่าแกจะยอมทำได้ทุกอย่าง”