บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ห้องหุ่น ตอนที่ 24 หน้า 14
14 ตุลาคม 2558 ( 10:23 )
1.3M
1
อาทรรีบบอกทุกคน “ใจเย็นๆครับ คนที่จะมาช่วยตอนนี้เข้าไปในบ้านสัตยาภาแล้ว ผมเชื่อว่าอีกไม่นานทุกอย่างจะเรียบร้อย ตอนนี้พวกเราคงมีหน้าที่แค่รอ”
ดำเกิง บุญเรือน ชิ้นได้แต่มองหน้ากัน สงสัยว่าเป็นใคร อาทรมีสีหน้ามั่นใจมาก
ในห้องหุ่น สันติร้องอย่างตกใจ “อย่านะครับคุณเพทาย อย่าทำร้ายคุณพรรณเลย”
เพทายยังบีบคอพรรณราย “จะขอชีวิตมันทำไม มันเคยร้ายกับนายแค่ไหนนายจำไม่ได้เหรอ”
“ผมไม่สนใจหรอกครับ ถ้าเรามัวแต่ยึดติดว่าใครจะร้ายกับเราแล้วเอาแต่อาฆาตแค้นชีวิตเราก็จะไม่มีความสุขนะครับ”
เพทายสวนทันควัน “ไม่ต้องมาสอนฉัน นังนี่มันร้ายกาจมาก” เพทายจ้องพรรณราย “ว่าฉันเลวแกก็เลวไม่ต่างกับฉันหรอก ฉันไม่แปลกใจเลยที่แม่แท้ๆของแกยังไม่เอาแก จะบอกให้เอาบุญว่าแม่แกกำลังหลอกให้อัมรายกสมบัติให้และเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยพวกแกนั้นแหละจะโดนฆ่าทิ้งทั้งหมด เพราะฉะนั้นถ้าฉันฆ่าแกตอนนี้มันก็มีค่าเท่ากัน” เพทายเค้นคอพรรณรายแรงขึ้น พรรณรายตาเหลือก
สันติพยายามดิ้นจะให้เชือกหลุดร้องตะโกนอย่างตกใจ “อย่านะครับคุณเพทาย อย่า”
เพทายหัวเราะอย่างดุร้าย
“อย่าก่อกรรมทำบาปอีกเลย” เพทายชะงักหันมามองหลวงตาที่ยืนอยู่กลางห้องหุ่น หลวงตามองมาที่เพทายด้วยสายตาสงบนิ่ง สันติอุทานอย่างดีใจ
ในห้องนั่งเล่น พิไลกับเวทย์มองหน้ากันแล้วมองอัมราอย่างลุ้นๆ อัมรายังไม่เขียนลงไปเหมือนยังลังเล พิไลพูดอย่างโมโห “ถ้าแกมัวแต่ลีลาฉันอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้นะ”
อัมรามองหน้าพิไล ในที่สุดอัมราตัดสินใจเขียนลงบนกระดาษ พิไลหันมามองเวทย์ต่างคนต่างยิ้มให้กันอย่างสมใจ
หลวงตามองเพทายด้วยแววตาอ่อนโยน “ปล่อยโยมพรรณรายเสียเถอะ”
เพทายหัวเราะอย่างน่ากลัวก่อนปล่อยพรรณรายอย่างแรง พรรณรายล้มลงไป จับรอบคอตัวเองอย่างเจ็บมาก
“เป็นยังไงบ้างครับคุณพรรณ”
“คอเกือบหักสิ ถามได้” พรรณรายโมโห หันไปจ้องเพทาย “ขอให้มันโดนหลวงตาจับถ่วงน้ำซะเลย”
“หลวงตาท่านมีเมตตา ท่านไม่ทำร้ายคุณเพทายหรอกครับ”
พรรณรายตกใจ “ถ้าไม่ฆ่ามัน มันก็จะฆ่าพวกเรานะ”
สันติไม่ตอบมองไปที่หลวงตากับเพทาย พรรณรายกับอ๊อดมองตาม
เพทายจ้องหลวงตาอย่างดุร้าย เดินเข้าไปหาท่าทางน่ากลัว “เป็นพระไม่อยู่ส่วนพระ อยากลองดีกับฉันก็ได้เลย” เพทายแสดงอิทธิฤทธิ์เกิดลมพายุอย่างรุนแรงในห้องหุ่น