บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 6 หน้า 10
“แม่ไม่ได้หมดสตินี่จะได้ฝัน แม่ยังเห็นคุณพ่อ พรรณกับยัยอัมอยู่รอบๆตัวแม่”
ทุกคนงงๆ พอดีกับหมอเข้ามา ทุกคนเลยหันไปมองหมอ “ไงครับคุณอารีย์ดีขึ้นมากแล้วใช่มั้ย”
“ค่ะฉันจะกลับบ้านได้แล้วใช่มั้ยคะคุณหมอ”
“นอนพักสักคืนนะครับ ถ้าไม่มีอะไรพรุ่งนี้หมอจะให้กลับ”
“ค่ะ”
“เชิญคุณเดชไปคุยกับหมอหน่อยครับ”
“ได้ครับ” เดชตามหมอออกไป อัมรามองอารีย์อย่างแปลกใจ
เดชมองหมอถามตกใจ “โรคหัวใจ”
“ครับ” เดชอึ้งสีหน้าเครียด หมอพูดปลอบ “ตอนนี้ต้องดูแลคนป่วยให้ดีอย่าให้มีอะไรมากระทบกระเทือนจิตใจเธอ อาการของโรคก็จะไม่กำเริบ เดี๋ยวผมจะจัดยาไปให้”
“ครับ ผมเข้าใจ”
“ดีครับ..ถ้าอย่างนั้นก็มีแค่นี้ที่ผมจะแนะนำ ผมขอตัวก่อนครับ”
หมอเดินออกไป เดชมองเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย สีหน้าไม่สบายใจ
สันติกับอัมราเดินเข้ามานั่งด้วยกัน อัมรามองสันติ “อัมต้องขอโทษแทนพี่พรรณด้วยนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“พี่อาร์ตไม่โกรธเลยเหรอคะ”
“พี่ไม่เคยโกรธคนที่พูดเรื่องจริง ถ้าเค้าโกหกสิครับถึงจะน่าโกรธ” อัมรามองสันติอย่างชื่นชม สันติถามกลับ “ที่น้องอัมทำหน้าครุ่นคิดมาตลอดทางเนี่ย น้องอัมคิดเรื่องนี้นะเหรอครับ”
“มีอีกเรื่องค่ะที่อัมรู้สึก เอ้อ..แปลกใจ”
“มีอะไรเหรอครับ”
“ที่คุณแม่บอกว่าเห็นนางพยาบาลมาช่วยท่านทั้งๆที่คุณพ่อไม่ได้ตามพยาบาลที่ไหนมาเลยนะคะ”
“แล้วน้องอัมแปลกใจอะไรครับ”
“คืออัม...” อัมรามีทีท่าลังเลแต่ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร อาทรกับนุชนารถ ถือแก้วน้ำเสียงดังเข้ามาขัดจังหวะ
“มาแล้วครับ..มาแล้วนี่น้ำส้มของน้องอัม”
“ขอบคุณค่ะพี่ออย”
“อ้าวอาร์ต แย่จริง เสียใจด้วยนะฉันลืมซื้อเผื่อนาย”
นุชนารถรีบยื่นแก้วที่ตัวเองถืออยู่สองแก้วให้สันติ “อย่าไปเชื่อค่ะพี่อาร์ต พี่ออยเค้าซื้อมาครบแหละเมื่อกี้เขายังสั่งให้นุชช่วยอำพี่อาร์ตด้วยล่ะ”