บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 6 หน้า 9
หุ่นนางพยาบาลพรรณีก้มลงมาหา “สูดลมหายใจลึกๆ หายใจเข้าลึกๆค่ะ” อารีย์พยายามทำตาม “ดีค่ะ ที่นี้ค่อยๆผ่อนลมหายใจออกช้าๆ”
หุ่นนางพยาบาลพรรณีบีบตามแขนให้ พูดไปด้วย “ไม่ต้องกลัวนะคะ หายใจค่ะหายใจลึกๆดีมากค่ะหายใจออกค่อยๆผ่อนลมหายใจ แบบนั้นล่ะค่ะ”
อัมรากับพรรณรายวิ่งเข้ามา พรรณรายตกใจ “คุณแม่..คุณแม่เป็นอะไรคะ”
เดชวิ่งเข้ามา “แม่เป็นไงบ้าง”
อัมรามองท่าทางอารีย์ “เหมือนคุณแม่จะหายใจไม่ออก แต่คุณแม่พยายามหายใจค่ะ”
เดชจับมืออารีย์ “ใจดีๆไว้นะอารีย์”
อารีย์ท่าทางอ่อนโรย แต่พยายามหายใจตามเสียงของหุ่นพยาบาลพรรณีที่คอยบอกอยู่ข้างๆ
ที่โรงพยาบาล ในห้องพักผู้ป่วย อารีย์ยิ้มให้ทุกคนท่าทางดีขึ้นมากมองสันติกับอาทร “ขอบใจนะจ้ะที่อุตส่าห์มาเยี่ยมอา รู้ได้ยังไงเร็วจริง”
พรรณรายมองสันติอย่างรังเกียจ “พรรณบอกพี่ออยเองค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะพาเพื่อนมาด้วย” สันติอึ้ง พรรณรายถามดูถูก “ไม่รีบกลับไปช่วยงานที่วัดเหรอไง”
เดชกับอารีย์ตกใจ เดชเตือนลูกสาว “พรรณราย ยุ่งเรื่องส่วนตัวของพี่เขาไม่มีมารยาทนะลูก”
พรรณรายฉุน สันติตอบยิ้มๆไม่มีท่าทางโกรธ “ไม่เป็นไรครับ เพราะผมเป็นเด็กวัดก็ต้องช่วยงานของวัดจริงๆคุณพรรณรายพูดถูกแล้วละครับ”
อัมรามองให้กำลังใจ อารีย์รีบถาม “เหรอจ๊ะ แล้วต้องทำอะไรบ้างล่ะ”
“ทำความสะอาดวัด ตักน้ำให้หลวงตาแล้วก็พระรูปอื่นๆ อาบ งานทั่วๆไปทุกอย่างเท่าที่จะทำได้นะครับ”
“โอ้โห หนักเหมือนกันนะ แสดงว่าเธอเป็นคนที่แบ่งเวลาเก่ง เพราะอาเห็นผลการเรียนของเธอดีมาก” เดชมองพรรณราย “พรรณรายลูกคงต้องดูพี่อาร์ตเค้าเป็นตัวอย่างแล้วล่ะ”
พรรณรายมองสันติหมั่นไส้ เปลี่ยนเรื่อง เข้ามากอดอารีย์ด้วยความเป็นห่วงมาก “คุณแม่ทำพรรณตกใจหมดเลย”
อารีย์ลูบหัวพรรณราย “แม่ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย ตกใจทำไม”
“คุณแม่ทำเหมือนจะหยุดหายใจเลยนะคะ จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง”
“ยังโชคดีนะที่คุณพยาบาลเค้าสอนวิธีให้แม่หายใจ”
ทุกคนแปลกใจ เดชถามขึ้น “พยาบาลที่ไหน”
“อ้าว ก็ที่พี่เดชตามมาที่บ้านไงคะ ถ้าไม่ได้เธอฉันคงแย่เหมือนกัน”
อัมราท้วง “คุณพ่อไม่ได้ตามพยาบาลมานี่คะคุณแม่”
“เอ๊ะ แล้วนางพยาบาลคนนั้นมาจากไหนล่ะ”
พรรณรายสงสัย “คุณแม่ฝันไปหรือเปล่าคะ”