บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 14
ที่บ้านเดช พิไลเดินเข้ามาในตัวบ้าน มองทั่วๆ ไม่มีใคร พิไลเดินทะลุไปอีกห้อง ชิ้นกำลังทำความสะอาดในห้องอยู่หันมาเห็นรีบทัก “มาก็ดีแล้ว นี่มาช่วยกันทำความสะอาดหน่อยสิ”
“ทำไมบ้านเงียบจัง หายไปไหนกันหมด”
“อยู่ในห้องหุ่น เห็นว่าคุณผู้ชายจะปั้นหุ่นให้คุณผู้หญิง คุณพรรณกับคุณอัมตื่นเต้นกันใหญ่ เลยไปดูกัน”
“ไม่เห็นจะน่าตื่นเต้นตรงไหน”
พิไลทำท่าจะออกไป แต่ชิ้นเรียกไว้ “อ้าวแม่คุณใจคอจะไม่คิดช่วยกันบ้างเลยเหรอ เดี๋ยวฉันยังต้องขึ้นไปทำห้องคุณพรรณคุณอัมอีก”
พิไลไม่สนจะไป แล้วกลับหยุดเหมือนคิดอะไรได้ หันกลับมา “เอ้า อยู่ว่างๆ ช่วยหน่อยก็ได้เดี๋ยวจะหาว่าฉันไม่มีน้ำใจ”
ชิ้นรีบส่งผ้าให้อย่างดีใจ “เอ้าไปเช็ดตู้มุมนั่นให้หมดนะ”
พิไลกระชากผ้ามา “แกทำข้างล่างแล้วกัน ส่วนฉันจะขึ้นไปทำที่ห้องพรรณรายกับอัมราเอง” พิไลรีบเดินไปไม่ให้ชิ้นท้วง
ชิ้นมองหมั่นไส้พึมพำ “จะช่วยทั้งทียังเลือกโน่นเลือกนี่อีก แม่คนนี้นี่ไม่ไหว แต่ก็ยังดีกว่าไม่ช่วย” ชิ้นทำงานต่อไม่สนใจพิไลอีก
อารีย์ในชุดชาวบ้านนุ่งผ้าถุง เสื้อธรรมดา อัมรา พรรณรายมองอย่างสงสัย เดชอยู่มุมหนึ่งกำลังเตรียมอุปกรณ์จะปั้น
“ทำไมคุณแม่ไม่แต่งตัวสวยๆละคะ แบบชุดราตรียาวๆปักเลื่อมอะไรแบบนี้นะคะ พรรณว่าชุดนี้มันดูธรรมด๊าธรรมดาเนอะ อัมเธอคิดอย่างพี่มั้ย”
“อัมว่าคุณแม่น่าจะมีเหตุผลอะไรสักอย่างถึงได้แต่งตัวแบบนี้ใช่มั้ยคะ”
อารีย์ยิ้มลูบหัวอัมรา “ถูกแล้วจ้ะ ที่แม่แต่งตัวแบบนี้เพื่อจะได้คิดถึงวันที่เคยยากจน”
พรรณรายเบ้หน้า “จะไปคิดถึงมันทำไมกันคะความยากจน ไม่เห็นน่าจะคิดถึงเลย”
เดชถืออุปกรณ์เข้ามา “ถ้าเราคิดถึงมันบ่อยๆ จะทำให้เราไม่ประมาทกับชีวิตไงลูก” เดชมองอารีย์ กระเซ้าอย่างอารมณ์ดี “พร้อมหรือยังครับคุณนางแบบ”
“พร้อมตั้งนานแล้วค่ะ ว่าแต่จะให้นางแบบคนนี้ทำท่ายังไงดีละคะ”
พรรณรายหันมาสนใจอารีย์ จับตัวอารีย์ทำมือท่าให้อารีย์ดูเซ็กซี่ “ต้องทำท่าแบบนี้สิคะคุณแม่”