บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 14 หน้า 4
อาทรมองนาฬิกาข้อมือ “นั่นสิ..ไม่ใช่พอคุณอาปั้นหุ่นเธอเสร็จแล้ว เลยไม่ยอมมาเป็นแบบให้พวกเราต่อนะ”
สันติเริ่มกังวล “ถ้าเป็นแบบนั้นก็ยังดีเสียกว่าที่จะเกิดเรื่องไม่ดีกับเธอ”
“นายหมายความว่ายังไง”
จุ๊บหันมามอง “สองหนุ่มนี่ไม่มีมารยาทเลย”
“อ้าว ทำไมอยู่ๆมาว่ากันแบบนี้ล่ะยัยจุ๊บ”
“ก็จริงนี่ มาแอบกระซิบกระซาบต่อหน้าสุภาพสตรีได้ยังไง”
“ไม่เห็นจะแปลกเลยก็เธอนะเป็นแค่สตรีที่ไม่มีคำว่าสุภาพนำหน้าซักหน่อย ไม่เห็นจะเสียมารยาทตรงไหน”
จุ๊บลืมตัวเสียงดัง “ไอ้ออย..”
เดชหันมามอง อารีย์หันตามด้วย สันติรีบกระซิบ “เลิกทะเลาะกันเสียทีเห็นมั้ยทำลายสมาธิคุณอาหมดแล้ว”
จุ๊บกับอาทรสงบศึก ต่างรีบทำงานต่อ เดชกับอารีย์หันกลับไป
สันติมองไปที่ประตูอีกอย่างแปลกใจ “ขออย่าให้เกิดเรื่องร้ายกับคุณเพทายเลย”
ในห้องนอน วิญญาณเพทายมองหุ่นตัวเองอยู่ในห้องอย่างโมโห “นึกว่าจะใช้หุ่นพาให้ฉันไปจัดการแก้แค้นไอ้เดชได้ แต่ดูสิหุ่นฉันนิ้วขาดไปแบบนี้ฉันจะอาศัยหุ่นไปได้ยังไง” เพทายมองมือหุ่นที่นิ้วหลุดหายไป
ประตูเปิดเข้ามา คนรับใช้หอบเสื้อผ้าเพทายจะเข้ามาเก็บชะงัก “อุ๊ยคุณเพทาย...” คนใช้ทำเสื้อผ้าตกเพราะตกใจ มองอีกครั้ง “อ้าว..หุ่นนี่นา เอ๊ะแล้วทำไมหุ่นมาอยู่ในห้องนอนได้ละเนี่ย” คนใช้รีบเก็บเสื้อผ้าไปมองหุ่นไปอย่างหวาดๆ “แปลกจังแฮะ ใครย้ายหุ่นมาตั้งแต่เมื่อไร คุณเพทายก็ไม่อยู่นี่นา” คนใช้รีบเอาผ้าไปเก็บในตู้อย่างว่องไว มองหุ่นขลาดๆ รีบออกไป
เพทายมองตามพูดไม่พอใจ “ทำงานชุ่ยจริงนะแก นี่ถ้าฉันยังไม่ตายฉันจะไล่แกออก” เพทายมองไปที่ถุงมือที่ตกอยู่ที่พื้น เพทายชะงักสีหน้ายินดี “แต่เพราะความชุ่ยของแก ทำให้ฉันนึกอะไรได้..”
เพทายเดินเข้าไปสิงหุ่น ครู่เดียวหุ่นขยับตัว เดินมาเก็บถุงมือขึ้นมามอง ยิ้มพอใจ
เพทายมาปรากฏร่างหน้าบ้านเดช แต่งตัวจัดเต็มแบบดารา ใส่หมวกปีกกว้าง ใส่แว่น ใส่ถุงมือพรางนิ้วที่ขาด เพทายมองบ้านเดชอย่างเจ็บแค้นจะเข้าไป เสียงเจ้าที่ร้องทัก “เข้าไม่ได้..”
เพทายชะงักหันมามอง เจ้าที่ปรากฏร่างขึ้นบนรั้ว เพทายตะคอกถาม “แกเป็นใคร”
“หนอยแน่ะ คนสมัยนี้ไม่รู้จักแม้นกระทั่งเจ้าที่เจ้าทาง” เจ้าที่ลอยลงมายืนประจันหน้าเพทาย “กลับไปซะ คืนก่อนข้าให้เจ้าเข้ามาเพราะคิดว่าเป็นวิญญาณที่สงบเหมือนหุ่นตัวอื่นๆ แต่ถ้ามาเพราะอาฆาตแค้นคิดจะทำร้ายเจ้าของบ้านนี้ เจ้าเข้าไม่ได้”
“ฉันจะเข้าไปจะทำไม” เพทายเดินจะเข้าประตูรั้วใหญ่ที่เปิดค้างไว้ แต่เจ้าที่แยกร่างเป็นหลายร่างยืนกั้นอยู่เป็นแนวกำแพงรั้วแทน เพทายชะงัก แต่ยังไม่กลัวเพทายเดินชนแต่แล้วกลับผงะกระเด็นถอยไป