บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 14 หน้า 3
พรรณรายพยักหน้าขับรถออกไป ผ่านสันติ พรรณรายแกล้งเฉียดเข้าไป สันติกระโดดหลบ พรรณรายมองหัวเราะเยาะ
อัมราเห็นอยู่ตกใจรีบออกมาดู “พี่อาร์ตเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่เป็นอะไรครับ”
“วันนี้พี่อาร์ตมาคนแรกเลยค่ะ”
สันติรีบถาม “คุณเพทายมาหรือยังครับ”
“ยังเลยค่ะ” สันติสีหน้าไม่สบายใจ อัมรามองอย่างสงสัย “มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่มีอะไรครับ”
“อาร์ตรอด้วย” สันติกับอัมราหันไป เห็นจุ๊บวิ่งเข้ามา “นึกว่าจะสายคนเดียวซะแล้ว อาร์ตก็เพิ่งมาถึงเหรอ”
สันติพยักหน้า อัมรารีบบอก “พี่ออยกับคุณเพทายก็ยังไม่มาค่ะ”
จุ๊บรับรู้ ทั้งหมดกำลังจะเข้าบ้านชะงัก พิไลเดินมาจะออกไปข้างนอก อัมราทักพิไลยิ้มแย้ม “จะไปไหนคะ คุณน้า”
พิไลมองอัมอย่างไม่แน่ใจ ตอบอย่างเกรงๆ “จะไปร้านเอ้อทำผมหน่อยค่ะ...คุณอัม”
อัมราหัวเราะ “ไม่ต้องเรียกอัมว่าคุณหรอกค่ะ เรียกอัมเฉยๆก็ได้”
พิไลมองอัมอย่างไม่แน่ใจ พอดีกับชิ้นตะโกนมาจากหน้าบ้าน “คุณอัมคะโทรศัพท์จากคุณนุชค่ะ”
“ค่ะ อัมไปก่อนนะคะ ไปดีๆนะคะคุณน้า” อัมราวิ่งไป
พิไลมองตามอัมพึมพำ “ยัยอัมรานี่ เป็นคนยังไงกันแน่นะ”
จุ๊บได้ยินรีบถาม “หมายความว่ายังไงคะ” พิไลอึ้งๆลังเลที่จะพูด จุ๊บรีบพูดกระตุ้น “จุ๊บว่าน้องอัมเค้าน่ารักจะตาย”
พิไลหลงกล “เฮอะ น่ารักเหรอ ฉันว่าเธอดูซะใหม่เถอะเด็กคนนี้ไม่ได้หงิมๆอย่างที่เห็นหรอกนะ ต่อหน้าคนอื่นดูอ่อนหวานน่ารัก แต่ลับหลัง...”
“ทำไมคะ”
“อย่าให้พูดเลย ทั้งร้ายทั้งน่ากลัว” พิไลเดินไป
สันติทำหน้างง “ทำไมน้าพิไลพูดถึงน้องอัมแบบนี้”
“สงสัยน้าพิไลคงเจอดีอะไรเข้าให้ละมั้ง จุ๊บเคยบอกอาร์ตแล้วไงว่าอัมรานะไม่ธรรมดา”
“คนไม่ถูกกันก็ต้องพูดถึงอีกฝ่ายไม่ดีอยู่แล้ว”
“ใช่ แต่ถ้าใครไม่ถูกกับน้องอัมของอาร์ตก็มักจะเจอดีทุกคนล่ะ”
สันติส่ายหน้า “เหลวไหลน่าจุ๊บ รีบไปทำงานกันต่อเถอะ” สันติเดินนำไป จุ๊บมองตามไม่พอใจ
ในห้องหุ่น เดชขึ้นโครงดินเหนียวช่วงบนหุ่นอารีย์อยู่ มีอารีย์นั่งเป็นแบบ อีกมุมสันติ อาทร จุ๊บช่วยกันปั้นหุ่นเพทาย สันติท่าทางไม่มีสมาธิมองไปที่ประตูห้องหุ่นบ่อยๆ
อาทรสงสัย “นายมองอะไรอาร์ต มองหาน้องอัมเหรอ”
“เปล่า ...ฉันสงสัยว่าทำไมคุณเพทายยังไม่มาซักที”