บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 15 หน้า 4
เมียเสี่ยชะงักหันมามองแล้วเดินเรื่อยๆมา เพทายยิ้มน่ากลัว เมียเสี่ยเปิดประตูเล็กก้าวออกมารับจดหมาย ไปรษณีย์ขี่จักรยานออกไป เมียเสี่ยยังยืนอ่านหน้าซอง เพทายเคลื่อนเข้าหาเมียเสี่ยอย่างรวดเร็ว เมียเสี่ยเงยหน้าขึ้นมองหวีดร้องตกใจ“ว้าย..” เมียเสี่ยรีบถอยเข้าบ้านปิดประตูอย่างรวดเร็ว แล้วชะเง้อมองถอนใจ “ไอ้ผึ้งบ้าตกใจหมดเลย” เมียเสี่ยรีบเดินเข้าบ้าน
เพทายยืนมองอยู่นอกรั้วแค้นพึมพำ “วันนี้โชคยังเข้าข้างแก แต่ฉันสาบานว่าฉันจะเอาชีวิตแกให้ได้” เพทายแค้นจนหน้าตาบิดเบี้ยวน่าเกลียดน่ากลัว เหมือนปีศาจร้าย
ในห้องหุ่น เดชกำลังตกแต่งเก็บรายละเอียดหุ่นอารีย์อย่างตั้งใจ อารีย์เป็นแบบอยู่ทำท่าเหมือนจะแน่นหน้าอก อารีย์พยายามสูดลมหายใจลึกๆ แต่เดชไม่ทันสังเกต พรรณรายวิ่งเข้ามาในห้องหุ่นอย่างร่าเริง อัมราตามติดๆ อารีย์รีบทำท่าทางปกติสองคนวิ่งไปดูหุ่นอารีย์อย่างตื่นเต้น
“โอ้โห หุ่นคุณแม่จะเสร็จแล้ว”
“ทำไมคุณพ่อปั้นหุ่นคุณแม่เร็วจังคะ อัมว่าเร็วกว่าหุ่นตัวอื่นๆทั้งหมดเลย”
เดชหยุดทำงาน พยักหน้าไปทางอารีย์ “ก็นางแบบเธอเร่งพ่อทั้งวันทั้งคืน ใช้แรงงานมากเกินไปนะเนี่ย”
อัมราหันไปมองอารีย์ ที่กำลังเดินเข้ามาหาอย่างแปลกใจ “ทำไมคุณแม่ต้องเร่งคุณพ่อด้วยละคะ”
“ตอนนี้แม่กำลังแข็งแรงดีก็อยากให้คุณพ่อปั้นให้เสร็จๆเดี๋ยวเกิดไม่สบายไปอีก คุณพ่อก็ต้องหยุดปั้นพอดีไม่เสร็จกัน” ทุกคนเข้าใจไปตามนั้น อารีย์มองการแต่งตัวของลูกสองคน “นี่จะไปไหนกันจ้ะ”
พรรณรายอธิบาย “เรากำลังจะมาขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ไปเชียร์พี่ออยแข่งฟุตบอลที่มหา’ลัยนะคะ”
อัมราเสริม “อาจจะกลับเย็นหน่อยนะคะเพราะกว่าจะแข่งก็บ่ายๆ”
อารีย์หันไปมองเดช เดชพยักหน้า “ไปเถอะ เออแล้วอาร์ตไม่ได้เล่นด้วยเหรอ”
พรรณรายชิงพูดไม่พอใจ “เล่นสิคะหึ แต่พรรณไม่เชียร์นายเด็กวัดนั่นหรอก นี่ถ้าพี่ออยไม่เล่นพรรณไม่ไปดูเด็ดขาด ไปกันเถอะยัยอัมเร็ว” พรรณรายลากอัมราออกไป
เดชกับอารีย์มองตามอ่อนใจ “เมื่อไรยัยพรรณจะเลิกพูดจาดูถูกอาร์ตเขาสักทีนะ ที่จริงอาร์ตเขาดูดีมากนะคะ เสียอย่างเดียวก็แค่จน”
“นั่นสิถ้าไม่ติดเรื่องนี้พี่ว่าอาร์ตมีอะไรที่เหนือกว่าออยทุกอย่าง แต่ก็ดีแล้วล่ะที่ยัยพรรณไม่มองอาร์ต จะได้ไม่มีปัญหากับยัยอัม”
อารีย์ชะงักจ้องหน้าเดช “พี่เดชก็มองออกเหรอคะ”
เดชหัวเราะ “โธ่..พี่ก็เคยเป็นหนุ่มมาก่อนนะทำไมจะดูไม่ออก แต่ที่ไม่พูดไม่ห้ามก็เพราะทั้งสองคนต่างก็วางตัวได้ดี”
“ค่ะ ฉันก็เชื่อใจยัยอัม ส่วนอาร์ตก็ดูเป็นผู้ใหญ่น่าจะไว้ใจได้ ถ้าฉันเป็นอะไรไป เขาคงดูแลยัยอัมได้” เดชชะงัก หันมามองอารีย์ อารีย์รีบเปลี่ยนเรื่องขำๆ “แต่จริงๆอนาคตก็ยังอีกไกลนะคะ อย่าเพิ่งไปสนใจมากเลยตอนนี้พี่เดชรีบปั้นหุ่นฉันต่อเถอะค่ะ ฉันอยากให้เสร็จเร็วๆจะแย่แล้ว”