บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 1 หน้า 6
พงษ์มองตาม ตาลุก “ว้าว สวยทั้งคู่เลยแม่..แบบนี้รับรองไอ้พงษ์จัดเต็ม แม่ไม่ต้องห่วง” สองแม่ลูกยิ้มให้กันอย่างหมาดมาด พากันเดินต่อ เห็นลูกบอลพุ่งเข้าใส่หลังพงษ์อย่างแรง “โอ๊ย...อะไรวะ” พงษ์มองลูกบอลที่กลิ้งอยู่ที่พื้น พงษ์มองหาแทนสายตาพงษ์เห็นหุ่นเด็กเคลื่อนวูบเข้าไปในเงามืด “ไอ้เด็กเวร..”
พงษ์ก้าวเท้าจะไปเล่นงาน ผอบดึงแขนไว้กระซิบ “ช่างเถอะ...อย่าทำเสียเรื่องน่า”
พงษ์ชะงัก ผอบดึงพงษ์เข้างานไป ในเงามืดหุ่นเด็กเคลื่อนออกมาจ้องถมึงไปที่สองแม่ลูกสายตาน่ากลัว
พรรณรายกับอัมราเดินถือจานอาหารมาที่โต๊ะ เดชกับอารีย์ บุญเรือนและดำเกิงกำลังฟังผอบเล่าอย่างออกรส อ๊อดนั่งกินอาหารไม่สนใจใคร ผอบปรายตามองพรรณรายกับอัมราพร้อมกับพูดด้วยเสียงอันดัง “อุ๊ย ตาพงษ์เรียนเก่งมากค่ะจบตรีปุ๊บก็ว่าจะให้ต่อปริญญาโทเลย” พรรณรายกับอัมราวางจานอาหารบนโต๊ะ ไหว้ผอบ ผอบรับไหว้ยิ้มแย้ม “สวัสดีจ้ะหนู ป้าขอแนะนำหน่อยนะนี่พงษ์ลูกชายป้า พงษ์นี่น้องพรรณรายกับน้องอัมราจ้ะ”
อัมรายกมือไหว้ พงษ์รีบรับไหว้และเลยมาจะรับไหว้ทางพรรณรายแต่ต้องอึ้งเมื่อพรรณรายแค่พูด “สวัสดีค่ะ” พรรณรายหันไปมองหา “ทำไมไม่เห็นพี่ออยเลยละคะ”
บุญเรือนตอบหญิงสาว “อ๋อตาออยเขารอเพื่อนจ้ะเห็นว่าสนใจเรื่องหุ่นของคุณเดช ตาออยเลยชวนมางานนี้ด้วย ตาออยว่าขออนุญาตคุณเดชแล้วใช่มั้ยคะ”
“ครับ..ออยบอกผมแล้ว อ้าวนั่นไงพูดถึงก็มาพอดี” เดชมองไปด้านหลังบุญเรือนเห็นอาทรเดินมา สันติตามมาด้านหลัง ทุกคนหันไปมอง
อาทรก้าวเข้ามายกมือไหว้ เดช และอารีย์ “สวัสดีครับคุณอาเดช คุณอาอารีย์” เดชกับอารีย์รับไหว้ยิ้มแย้ม “ผมขอแนะนำสันติหรืออาร์ตเรียนอยู่คณะเดียวกันครับ” อาทรเบี่ยงตัวให้สันติก้าวเข้ามา
สันติยกมือไหว้เดชกับอารีย์ และหันไปไหว้บุญเรือนกับดำเกิงและผอบ สันติหันมาชะงักเห็นอัมรามองอยู่ก่อนแล้ว
อัมราทักดีใจ “พี่อาร์ต” เดชมองแปลกใจ อัมรารีบอธิบาย “เมื่อเช้าอัมข้ามถนนในมหา’ลัยเกือบโดนรถชนโชคดีที่ได้พี่อาร์ตช่วยไว้ค่ะ”
“อ๋อ..ขอบใจมากนะ”
สันติมองเลยไปที่พรรณราย จำได้ยิ้มให้ แต่พรรณรายทำเมินเหมือนไม่รู้จัก สันติแปลกใจ แต่ก็รีบหันไปตอบเดช “ไม่เป็นไรครับ ออยบอกว่าหุ่นที่คุณอาปั้นเหมือนคนจริงๆจนแยกแทบไม่ออกเลยครับ ผมเลยอยากขออนุญาตมาดูเป็นความรู้หวังว่าคุณอาคงไม่รังเกียจ”
“ได้สิ..ที่จริงพวกเราก็ศิษย์ที่เดียวกันทั้งนั้นไม่ใช่คนอื่นคนไกล”
“ขอบคุณมากครับ”
อารีย์ขัดขึ้น “แต่ก่อนจะไปชมห้องหุ่นให้เด็กๆไปทานอาหารกันก่อนดีมั้ยคะ เอ้าเชิญจ้ะไปยัยพรรณยัยอัมพาพี่ๆไปตักอาหารเถอะลูก”
พรรณรายรีบเข้ามาเกาะแขนอาทรดึงตัวไปไม่สนใจใคร เดชมองขมวดคิ้วไม่พอใจ อัมรายิ้มกับสันติก่อนเดินนำไป สันติตามห่างๆอย่างสุภาพ ผอบมองหน้าพงษ์ พงษ์พยักหน้าเป็นเชิงตอบว่ารู้แล้วน่า