บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 12
“หุบปากไปเลยนะยัยแป้น ไม่ใช่เรื่องของเด็ก อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่าเธออิจฉาพี่มาตั้งแต่เด็ก แต่สวยสู้พี่ไม่ได้ ก็เลยใช้นังเด็กปุ้มเป็นเครื่องมือเอาชนะพี่”
“ไม่ใช่นะคะ” สุดาจะแย้ง
สัทธาจับมือให้สุดาหยุด ส่ายหน้าทำนองว่าพูดไปก็ไม่มีประโยชน์
อนวัชมองสถานการณ์แล้วคิดว่า...ต้องบอกสักที ส่องแสงยังออดอ้อน “นะคะพี่หนึ่ง..ยกโทษให้ส่อง แล้วเรากลับไปแต่งงานกันนะคะ”
หทัยรัตน์มองอนวัช..รอฟัง อนวัชตัดสินใจค่อยแกะมือส่องออก “มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะพี่ไม่เคยบอกว่าจะแต่งงานกับเธอ..ครั้งก่อนพี่ยังพูดไม่จบแต่เธอคิดไปเอง พี่ขอโทษ..ที่ทำให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าพี่อยากแต่งงานกับเธอ...แต่มันคงจะเป็นไปไม่ได้เพราะคนที่พี่จะแต่งงานด้วยคือหทัยรัตน์คนเดียวเท่านั้น” อนวัชมองหทัยรัตน์..
ส่องแสงอึ้งไป..แทบกรี๊ด..
“ไม่จริง..พี่หนึ่ง..โกหกใช่มั้ยคะ ?”
อนวัชส่ายหน้า “พี่พูดความจริง ..”
ส่องแสงกรี๊ด และรีบผละตัวออก “ก็ได้..ถ้าพี่หนึ่งเห็นนังปุ้มดีกว่าส่องก็ขอให้พี่หนึ่งอยู่กับมันอย่างมีความสุขก็แล้วกัน..จะว่าไปพี่หนึ่งกับนังปุ้มก็เหมาะสมกันดี อีกคนก็เป็นเด็กกำพร้าอนาถา อีกคนก็ง่อยเปลี้ยเสียขาแถมยังหน้าตาอัปลักษณ์อีกต่างหาก..”
อนวัชชะงักไป หทัยรัตน์มองอนวัชด้วยความสงสาร และหันมาต่อว่าส่องแสง “คุณส่องแสง เชิญคุณออกไปได้แล้ว ถ้าคุณยังอยู่ และพูดจาพล่อยๆแบบเมื่อกี๊อีก อย่าหาว่าฉันรุนแรง” หทัยรัตน์กำหมัด พร้อมไฝ้ว์ .. อนวัชอึ้งที่หทัยรัตน์เดือดร้อนแทน
“ย่ะ..ไม่ต้องไล่..ฉันก็ไปแน่..นี่นังปุ้มแกอย่าคิดนะว่าฉันจะอิจฉาแก เพราะฉันสมเพชแกมากกว่า..ที่ต้องทนดูแลสามีหน้าตาอัปลักษณ์และยังพิการไปตลอดชีวิต..” ส่องแสงเชิดใส่อย่างถือตัว ทำเป็นพูดดูถูกกันการเสียหน้า
สัทธาทนไม่ได้ พูดเสียงเข้ม “คนที่น่าสมเพชคือ เธอ ไม่ใช่ ปุ้ม..”
ส่องแสงแปลกใจหันมา.. อนวัชกับสัทธามองหน้ากัน พยักหน้าเหมือนจะบอกว่า....ได้เวลาเปิดเผยแล้ว .. อนวัชพยักหน้ารับพร้อม
สัทธาค่อยๆดึงผ้าที่ใบหน้าของอนวัชออก และภายใต้ผ้าพันแผลคือใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาไม่มีแม้แต่รอยแผลเป็นสักนิดเดียว..
ส่องแสงอึ้ง “พี่หนึ่ง”
หทัยรัตน์งง “คุณอนวัช..หน้าคุณ..”
อนวัชยกมือขึ้นยังไม่ให้พูดและอนวัชค่อยๆถอดเฝือกออก และลุกขึ้นยืนตามปกติ.. หทัยรัตน์ช็อค ...
ส่องแสงช็อคกว่า “ขา...แล้วหน้า..แล้ว..พี่หนึ่ง..โอย..” ส่องแสงเซจะเป็นลม
หทัยรัตน์ถาม “นี่มันอะไรกันคะเนี่ย “
สัทธาอธิบาย “พี่กุเรื่องทุกอย่างขึ้นมา เพราะต้องการทำให้ปุ้มเผยความรู้สึกของตัวเองออกมา “