บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 13
“และเมื่อกี๊ปุ้มก็พูดออกมาแล้ว” สุดายิ้ม “ต้องขอบคุณพี่ส่องมากนะคะที่ทำให้ปุ้มยอมรับออกมาว่ารักพี่หนึ่ง พวกเราจะได้กลับไปจัดงานแต่งงานกันสักที”
หทัยรัตน์อึ้ง นึกถึงตอนสารภาพว่า “รักอนวัช” หทัยรัตน์เหวอ .. ทั้งอาย ทั้งอึ้ง
ส่องแสงช็อค “มะ..ไม่จริง...ไม่จริง “
“ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า ใครที่รักฉันจริง” อนวัชมองหทัยรัตน์ “และใครที่ไม่จริงใจ” ชายหนุ่มหันมาทางส่องแสง
“เอ่อ..พี่หนึ่งคะ..ส่อง” ส่องแสงจะแก้ตัว
อนวัชตะโกนขึ้น “บุญเติม “
บุญเติมรีบตะโกนขึ้นมาทันที รออยู่เลย “ค้าบบบบ” บุญเติมวิ่งเข้ามา
“คุณส่องเค้าหมดธุระแล้ว พาตัวเค้าไปส่งที่หน้าประตูด้วย”
“ครับ..เชิญครับ” บุญเติมเดินมาหาส่อง
ส่องแสงยื้อ “พี่หนึ่งแต่ส่อง..พี่หนึ่งขา”
“เชิญครับคุณ..”
ส่องแสงอึ้งๆอยู่..คิดอะไรไม่ออก พูดอะไรไม่ได้..อึกอักไป บุญเติมก็ลากตัวส่องแสงไปเลย
“พี่หนึ่ง..ฟังส่องก่อนสิคะ..พี่หนึ่ง นี่ปล่อยฉันนะ ฉันบอกให้ปล่อย ปล่อย !!!”
อนวัชมองตามส่องแสงที่เดินออกไปและยิ้มพอใจหันมาทางหทัยรัตน์แล้วก็ต้องชะงักเพราะหทัยรัตน์หน้าหงิกอย่างแรง “เอ่อ...”
หทัยรัตน์มองอนวัชที่ยืนอยู่อย่างปกติ..และหน้าก็ใสปกติ หทัยรัตน์จี๊ดเลย “คุณโกหกฉัน..!! ทุกคนโกหกปุ้ม!! ทำเหมือนปุ้มเป็นตัวตลก คงสนุกกันมากนะคะที่เห็นปุ้มเป็นทุกข์ใจ ร้อนใจด้วยความเป็นห่วง ทุกคนสนุก แต่ปุ้มไม่สนุกด้วยนะคะ” หทัยรัตน์พูดจบก็เดินออกไปเลย
อนวัชตกใจ “หทัยรัตน์...“
สัทธากับสุดาร้องเรียก “ปุ้ม ปุ้ม!!“
หทัยรัตน์เดินไปเลย อนวัชรีบตาม “หทัยรัตน์..หทัยรัตน์...”
สุดาจะตาม สัทธาจับมือไว้ ให้อนวัชเคลียร์เอง
หทัยรัตน์หยิบกระเป๋าเดินทางลงมา และเอาเสื้อผ้าใส่กระเป๋าด้วยความฉุน
อนวัชรีบวิ่งตามเข้ามาในห้อง“นี่คุณจะทำอะไร ?”
“ฉันจะกลับบ้าน..ฉันไม่อยากอยู่เป็นคนหน้าโง่ ให้คุณหลอกอีกต่อไปแล้ว”
อนวัชรีบจับมือหทัยรัตน์ให้หยุด และอ้อนวอน “เดี๋ยวสิ..หยุดคุยกันก่อน..อย่าเพิ่งโกรธได้มั้ย..ก็เพราะเธอเป็นคนปากแข็งนี่ไม่ยอมรับสักทีว่ารักฉัน ฉันก็ต้องใช้วิธีนี้ แล้วเนี่ยดูสิกว่าจะยอมรับได้ เล่นเอาฉันเหนื่อยแทบตาย”
“หลอกคน เหนื่อยด้วยเหรอคะ ?“