บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 6 หน้า 5
“จำไว้นะ ถ้ารักแม่ รักพี่ อย่าไปยุ่งกับมัน มันจะเป็นสะพานทอดให้นังเด็กปุ้มเข้ามายุ่งกับพี่ชายเรา แม่ไม่ยอมเด็ดขาด!” พรรณีก้มหน้าเศร้า..เดินช้าลง นวลยังบ่นไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้คิดถึงจิตใจลูก “จริงๆ แม่ก็ไม่ได้จะรังเกียจนายสัทธาสักเท่าไหร่ แต่กรรมของมันที่ดันเป็นพี่ชายของนังเด็กปุ้ม นังเด็กทะเยอทะยาน ใช้ความสวยมาหลอกล่อให้พี่ชายเราหลงรัก มันรู้ว่าทรัพย์สมบัติของแม่ต้องเป็นของพ่อพินิจ มันคิดจะมาจับเสือมาเปล่า แม่ไม่มีวันยอมหรอก !!”
พรรณีฟังแล้วแสนจะเศร้าใจ ไม่อยากจะได้ยิน
“เพราะฉะนั้นเพื่อตัดไฟแต่ต้นลม ห้ามเราไปยุ่งกับไอ้เจ้าสัทธา เจอหน้ามันเมื่อไหร่ ไล่ตะเพิดมันไปเลย อย่าไปยุ่ง อย่าไปสนใจ” พรรณีเงียบ..นวลหันมาอีกที “รู้หรือเปล่า ???”
“ค่ะ”
นวลสะบัดหน้าด้วยความพึงพอใจ พรรณีเศร้า น้ำตาตกใน
สัทธาเดินออกจากร้านตัดผมกำลังจะเดินไปที่รถ แต่ต้องชะงักเพราะมองเห็นพรรณีเดินอยู่ไกลๆ “ณี !!” สัทธายิ้ม และรีบเดินไปหา
พรรณีเดินตามหลังนวลเศร้าๆ เซ็ง ๆ
นวลหันมาเรียก “เดินให้มันเร็วๆ สิยัยณี”
“ค่ะ” พรรณีพยักหน้ารับแบบขอไปที และทันใดนั้นพรรณีก็ชะงักกึก เพราะเห็นสัทธากำลังเดินยิ้มมาหา พรรณีรีบหันขวับ กลับมา คิดหาทางออก สัทธากำลังเดินมาหาพรรณีด้วยความดีใจ พรรณีตัดสินใจ หันขวับมาทางนวล “แม่คะ ณีขอไปดูร้านเสื้อด้านโน้นก่อนนะคะ”
“ดูเสื้อผ้าตอนนี้เนี่ยนะ “
“คือ..ตอนนี้เสื้อผ้าที่มีเก่าหมดแล้ว ณีอยากซื้อชุดใหม่เอาไว้ใส่รับคุณอนวัชน่ะค่ะแม่”
นวลยิ้มพอใจ “มันต้องอย่างนี้สิลูก…ไปจ้ะ รีบไปเลือกเอาสวยๆ นะ เดี๋ยวแม่เดินตามไป”
“ค่ะ…” พรรณีรีบเดินหนีไป
สัทธาชะงักเท้าและแปลกใจที่พรรณีหันหลังเดินหนี สัทธาอึ้ง .... หยุดเดินด้วยความงง “ทำไมณีต้องหนีพี่ด้วย ???” สัทธายืนงง ด้วยความสงสัย
คืนนั้น ที่บ้านเดือนประดับ สุดาพยายามพูดปลอบใจ “ณีอาจจะไม่เห็นพี่ปุ๊ก็ได้นะคะ”
“พี่ว่าเค้าเห็น แต่เค้าจงใจจะหลบหน้าพี่..หรือว่าเป็นเพราะเค้ามากับแม่” สุดาชะงัก..คันปาก แต่ก็พูดไม่ได้ “ครั้งที่แล้วที่พี่ขอไปบ้าน ก็บ่ายเบี่ยง ครั้งนี้มากับแม่ถึงกับเดินหนี มันต้องมีอะไรแน่ๆ หรือพี่จะไปหาณีที่บ้าน แล้วถามให้มันรู้เรื่องไปเลย”