บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 20
ที่บ้านเดือนประดับ หทัยรัตน์คุยกับสัทธาและสุดาอยู่ในห้องนั่งเล่น หญิงสาวงง “คุณอนวัชไปหาปุ้มที่บ้านกนกพร ? ปุ้มไม่รู้เรื่องนะคะ ไม่ได้เจอกัน”
สัทธางงบ้าง “อ้าวก็ไอ้หนึ่งมันบอกว่าจะไปหาเราที่นั่น”
สุดาเสริม “สงสัยจะไปคุยเรื่องแต่งงาน”
หทัยรัตน์ชะงักแล้วตอบนิ่งๆ “ถ้ามาคุยเรื่องนั้น จะเจอหรือไม่เจอมันก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ เพราะคำตอบของปุ้มมีอย่างเดียวคือ “ไม่แต่งค่ะ”” หญิงสาวยืนยันหนักแน่น และเดินขึ้นบ้านไป...
สัทธากับสุดา เหวอไป..อ้าว..สัทธายังคาใจ
สัทธาตัดสินใจโทรหาแม่โอ “แม่โอ..นี่คุณปุ๊นะ..มีเรื่องจะถามแม่โอหน่อย เมื่อครู่นี้หนึ่งเค้าแวะไปที่กนกพรหรือเปล่า”
แม่โอครุ่นคิด “มาค่ะ..แต่มาแป๊บเดียวก็กลับไปเลยค่ะ”
สัทธาถามต่อด้วยความแปลกใจ “อ้าว แล้วหนึ่งบอกหรือเปล่าว่าทำไมรีบกลับ”
“เอ...ไม่ได้บอกอะไรนะคะ แต่ตอนออกไปเห็นคุณหนึ่งเธอหน้าตึงๆ ไม่สดใสเหมือนตอนมาเลยค่ะ แม่โอยิ่งไม่กล้าถาม”
สัทธาขมวดคิ้ว...สงสัยมากขึ้น “มันต้องมีอะไรแน่ๆ”
ที่บ้านเพชรลดา กระดาษข้อความที่หทัยรัตน์เขียนเล่นเกมกับคุณชายประสาทพรวางอยู่บนโต๊ะทำงานอนวัช...สัทธาหยิบมายืนอ่าน จากเฉยๆ เป็นแปลกใจ แปลกใจ แล้วก็ “เฮ้ย” ตกใจ !! อนวัชเดินเข้ามาพอดี
สัทธาเงยหน้าขึ้น “นี่ใช่มั้ย ? คือเหตุผลที่ทำให้แกไปหาปุ้ม แต่ไม่ได้คุยกัน”
อนวัชเดินมาหยิบกระดาษคืน พูดด้วยความน้อยใจ “ฉันไม่อยากจะขัดจังหวะคนกำลังมีความสุข “
“อะไรของแกวะ นี่จะแต่งงานกันอยู่แล้วยังกระเง้ากระงอดทำตัวเป็นเด็กๆกันอยู่ได้ แบบนี้จะแต่งงานกันได้ยังไงวะ”
อนวัชสะอึก “ก็ใครบอกว่าฉันจะแต่งงานกับน้องสาวแก”
“เฮ้ย !! อย่าบอกนะว่าแกจะปฏิเสธการแต่งงานกับยัยปุ้ม เพราะกระดาษพวกนี้”
“คนที่ปฏิเสธคือเค้ามากกว่าไม่ใช่ฉัน..แกคงจำลายมือน้องแกได้ .. มันชัดเจนอยู่แล้ว เค้าเขียนตัวเท่าบ้าน...ว่าเค้าจะไม่แต่งงานกับคนที่เค้า “เกลียด””
“แล้วปุ้มบอกแกเหรอว่ามัน “เกลียดแก””