บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 23
วันต่อมา ที่บ้านพิเศษกุล รวยตาโต “คุณส่องยอมแต่งงานกับผมแล้วเหรอครับ..”
ส่องแสงพยักหน้ายิ้มๆ..“ค่ะ”
“โอ๊ย..ผมดีใจจริงๆเลยครับคุณส่อง ดีใจจริงๆครับ” รวยจับมือส่องแสงมาจูบอย่างไร้มารยาท
สีสุกมองด้วยแววตาดูถูก ส่องแสงค่อยๆดึงมือกลับ “ใจเย็นๆ ค่ะคุณรวย..”
รวยไม่ค่อยอยากปล่อย จนส่องแสงต้องกระชากกลับ
“คุณรวยคะ..ดิฉันว่าเรามาคุยกันเรื่องการจัดงานดีกว่านะคะ..คุณก็คงจะทราบว่า หนูส่องแสงลูกสาวของดิฉันไม่ใช่คนธรรมดา เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม เพราะฉะนั้นงานแต่งงานครั้งนี้ก็ต้องไม่ธรรมดาเช่นกัน”
“ได้เลยครับคุณแม่” สีสุกสะดุ้ง “คุณแม่ต้องการอะไรบอกผมมาเลยครับ ผมจัดให้เต็มที่ จะเอาโต๊ะจีน โต๊ะฝรั่ง โต๊ะแขก ว่ามาเลยครับ..เดี๋ยวผม..จัดให้..” รวยรุ่มร่าม พูดจาไม่มีสมบัติผู้ดี สีสุกมองดูแล้วก็กลุ้มใจ “เอ้อ..แล้วเรื่องสินสอดทองหมั้นหล่ะครับ คุณแม่จะเรียกเท่าไหร่ครับ”
สีสุกเริ่มสีหน้าดีขึ้น..“ฉันก็ไม่เรียกมากมายอะไรหรอก เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าฉันขายลูกสาวกิน..ฉันก็ขอแค่เนี้ย...” สีสุกยื่นโพยยาวเป็นหางว่าวให้รวย
รวยรับมาอึ้งๆ “คะ..แค่นี้เหรอครับ”
“ใช่..หรือว่าคุณรวยให้ไม่ได้คะ ?”
“อุ๊ย..ไม่มีปัญหาครับ..ผมให้ได้อยู่แล้ว มากกว่านี้ผมก็ให้ได้ครับ..สำหรับคุณส่องแสง..ผมยอมทุ่มสุดตัว..”
รวยมองส่องแสงตาเยิ้ม ส่องแสงยิ้มรับอย่างจำทน ทั้งที่ในใจไม่ได้ยินดีเลยแม้แต่น้อย.. สีสุกเห็นแล้วก็กลุ้มใจ แต่ความรวยค้ำคอเลยต้องยอมรับ
หทัยรัตน์เข็นรถพาหนึ่งนั่งเล่นในสวนโรงพยาบาล หทัยรัตน์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ดิฉันเสียใจด้วยนะคะกับเรื่องคุณส่องแสง”
อนวัชแปลกใจ “ทำไมเธอต้องแสดงความเสียใจเรื่องส่องแสง”
“ก็ที่คุณส่องแสงเธอปฎิเสธการแต่งงานกับคุณ และไปแต่งงานกับคุณรวย” อนวัชหันมามองหทัยรัตน์ด้วยความสงสัย “คือ..ฉันบังเอิญได้ยินที่คุณคุยกับคุณส่องแสงน่ะค่ะ..”
อนวัชเริ่มเข้าใจ..และคิดแกล้งหทัยรัตน์ “ฉันว่าส่องแสงเค้าคิดถูกแล้วที่แต่งงานกับคุณรวย ผู้หญิงทุกคนก็ต้องการแต่งงานกับผู้ชายที่เพียบพร้อมและมั่นคง ไม่มีใครอยากแต่งงานกับคนหน้าตาน่าเกลียดที่ดูแลตัวเองไม่ได้อย่างฉัน...เธอเองก็เหมือนกันน่าจะรีบกลับไปกรุงเทพและแต่งงานกับคุณชายประสาทพรได้แล้ว ตอนนี้เค้าคงจะกำลังรอเธออยู่..อย่ามาเสียเวลากับฉันเลย” อนวัชทำเป็นไล่