บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 23 หน้า 5
“หทัยรัตน์ขอบใจมาก..” อนวัชทำหน้าซาบซึ้ง “ขอบใจที่ไม่ทอดทิ้ง และคอยอยู่ดูแลฉัน ขอบใจจริงๆ”
“คุณเองก็ไม่ต้องคิดมากนะคะ ตอนนี้คือเวลาพักผ่อน ไม่ต้องหัดเดินหรือฝืนทำอะไรทั้งนั้น .. เข้าใจมั้ยคะ ?”
“เข้าใจครับ !!“ หทัยรัตน์ยิ้มให้กำลังใจ และเดินออกไป คล้อยหลังหทัยรัตน์ อนวัชถอนหายใจ “เฮ่ออออ เกือบไป”
อนวัชนึกถึงภาพตอนที่หทัยรัตน์อยู่ในอ้อมกอดเมื่อกี๊ อนวัชอมยิ้มมีความสุขจัง
หทัยรัตน์เดินออกมานอกห้องแล้วก็หยุดพักหายใจด้วยความตื่นเต้น และอมยิ้มนิดๆ มีความสุขเหมือนกัน
ที่บ้านเพชรลดา คุณชายประสาทพรถามย้ำ “หญิงอยากให้สุดามาสอนแทนหทัยรัตน์เหรอครับ ?”
“ใช่ค่ะ ตอนที่พี่ชายไม่อยู่ พี่แป้นก็มาสอนแทนคุณครูหลายครั้งค่ะ พี่แป้นใจดี สอนสนุกไม่แพ้คุณครูเลยค่ะ ระหว่างที่คุณครูไปดูแลพี่หนึ่ง พี่ชายไปขอร้องให้พี่แป้นมาสอนแทนได้มั้ยคะ..นะคะ...นะคะ” กรกนกอ้อน “หญิงไม่อยากต้องรับคุณครูคนใหม่แล้วค่ะ”
“ก็ได้ครับ..พี่ชายจะลองถามคุณสุดาดูนะครับ แต่พี่ไม่แน่ใจว่าคุณสุดาจะยอมมาสอนหรือเปล่า”
กรกนกยิ้มกว้าง “ถ้าพี่ชายอยากรู้ใจพี่แป้น พี่ชายก็ลองถามใจตัวเองดูสิคะ” ประสาทพรขมวดคิ้ว...งง “ก็เพราะพี่ชายกับพี่แป้นมีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนกัน .. ทั้งอาหารที่ชอบ เพลงที่ชอบ เวลาพูดคุยก็ชอบคุยเรื่องเดียวกัน .. หญิงสังเกตเห็นมาตั้งนานแล้วค่ะ ...พี่ชายไม่เคยสังเกตเลยเหรอคะ” กรกนกถามซื่อตรงๆ แบบเด็ก แต่กลับเป็นคำถามที่ทิ่มโดนใจอย่างแรง
“นั่นสิ...คุณสุดาเคยบอกพี่ครั้งนึง แต่ทำไมพี่ชายไม่เคยสังเกตเลย ... ทำไมนะ” คุณชายประสาทพรเริ่มคิด..นี่เราพลาดอะไรไปหรือเปล่า
ที่บ้านกนกพร คุณชายประสาทพรมองท้องฟ้าแล้วคิดถึงตอนที่โต้ตอบจดหมายกับสุดา ตอนคุยกัน ตอนอ่านจดหมายของสุดา ตอนได้เขียนจดหมายหาสุดา ตอนสอนขับรถ และ ปิคนิก
คุณชายประสาทพรเผลอยิ้มคิดถึงแต่สุดา คุณชายประสาทพรเริ่มรู้ใจตัวเอง ...เขาคิด...และตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง
2-3 วันต่อมา สัทธาเดินนำสุดามาที่ห้องนอน สุดาถือกระเป๋าเดินทางเตรียมมาด้วย
“แป้นนอนห้องเดียวกับปุ้มแล้วกัน จะได้คอยสังเกตด้วยว่ายัยปุ้มคิดอะไรอยู่”
“ได้เลยค่ะ ว่าแต่เรื่องปุ้มกับพี่หนึ่งเป็นยังไงบ้างแล้วคะ? ปุ้มยอมรับว่ารักพี่หนึ่งหรือยังคะ?”
“ยัง..แต่พี่ว่าอีกไม่นานหรอก..คอยดูแล้วกัน” สัทธาพูดอย่างมั่นใจ นึกได้เปลี่ยนเรื่อง “ว่าแต่เราเถอะ...ยังเรียนขับรถกับคุณชายประสาทพรอยู่หรือเปล่า? เป็นยังไงบ้าง ? คุณชายเป็นครูที่ดีมั้ย?”
“เรียนจนขับคล่องก็ไม่ได้เรียนแล้วค่ะ คุณชายเป็นครูที่ดีค่ะ ดีมากๆเลย ใจเย็น ไม่ดุ”
“แล้วคุณชาย..เป็นเพื่อนที่ดีมั้ย ?”