บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 9
“Where there is love there is life.”
“ที่ใดมีความรัก ที่นั่นมีชีวิต”
มหาตมะ คานธี วีรบุรุษแห่งอินเดีย
รถตู้วีไอพีจอดเทียบที่บริเวณหน้าบ้านธาราเรียบร้อยแล้ว รถเข็นนำธาราลงมาจากรถตู้ ธารามองบรรยากาศรอบๆ บ้านด้วยความอาลัยที่ต้องไปอยู่โรงพยาบาล
ภพธรกับนับดาวเดินเข้ามาดูแล กำลังจะเข็นรถเข้าไปในบ้าน ธาราก็เอ่ยขึ้น “ไปอยู่โรงพยาบาลซะหลายวัน..คิดถึงบ้านจริงๆ”
“โชคดีที่ห้องนอนคุณอาอยู่ชั้นล่างพอดี เลยสะดวกไม่ต้องขึ้นลงบันได นับดาวจัดพยาบาลพิเศษไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องเป็นกังวลนะครับ”
“ขอบใจ แต่ฉันไม่ได้กังวล...ยังดูแลตัวเองได้”
“เอ้อ.. หนูก็แค่อยากให้คุณอาสะดวกสบายก็เท่านั้นค่ะ”
“ที่นี่เป็นบ้านฉัน ยังไงก็ต้องสบายกว่าที่อื่นแน่” ธารามองด้วยสายตาเย็นชา แล้วจึงกดรถเข็นอัตโนมัติเคลื่อนที่เข้าไปโดยไม่สนใจนับดาวเลยแม้แต่น้อย
นับดาวหันมามองหน้ากับภพธร ด้วยแววตาไม่ชอบใจ
ธารานั่งมองบรรยากาศของห้องโถงที่ยังมีรูปน้ำรินอยู่หลายรูป สายตาเต็มไปด้วยความผูกพัน “เกือบเดือนแล้วนะ..ที่ยังไม่ได้ข่าวน้ำริน” ธาราหันไปมองหน้าภพธรด้วยสายตาตำหนิ
ภพธรหลบสายตา “ผมพยายามอย่างดีที่สุดแล้วครับ แต่ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลย”
“นั่นเพราะเธอยังทำไม่ดีพอ”
นับดาวอยู่ตรงเคาน์เตอร์ กำลังชงชาจากกล่องชาที่ตัวเองแอบใส่สารพิษลงไป เหลือบมองไปที่ธาราด้วยแววตาไม่พอใจ นับดาวถือถ้วยชามาให้ธารา “ดื่มชาร้อนก่อนนะคะคุณอา..”
ธารารับมาจิบ “ขอบใจ”
นับดาวเห็นธาราจิบชาก็มีแววตาพอใจ
“งานที่โรงแรมเป็นยังไงบ้าง”
“ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ พี่ธรจัดการเรียบร้อยทุกอย่าง คุณอาพักผ่อนได้อย่างสบายใจเลยค่ะ”