บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 10 หน้า 3
13 เมษายน 2557 ( 21:01 )
6.8M
5
ทางด้านแพทถึงแม้จะทำเป็นสนใจทำงานแต่ครุ่นคิดกังวล ภาพตอนที่ป้าศรีนวลถูกเครื่องตัดบาดมือยังฝังใจ นึกถึงเหตุการณ์ตอนที่โต้เถียงกันกับบิวตี้
“คนอย่างฉันไม่มีวันโดนหลอก อย่าเอาสมองของฉันไปเทียบกับสมองเล็กๆของเธอ”
“นี่เธอว่าฉันโง่เหรอ”
“ก็แล้วแต่ว่าสมองเล็กๆของเธอจะแปลความหมายออกมาได้รึเปล่า”
แพทปรี๊ด “มันจะมากไปแล้วนะ” พร้อมกับทุบโต๊ะเปรี้ยง
เครื่องตัดในมือศรีนวล กระเด้งด้วยแรงสะเทือน เลือดสาดกระเด็นมาโดนหน้าและตัวบิวตี้ คิดมาถึงตรงนี้กันดิษก็เปิดประตูเข้ามาเสียงดัง แพทสะดุ้งสุดตัว
แพทดุกันดิษ “เปิดประตูค่อยๆหน่อยได้ไหม หัดมีมรรยาทซะบ้าง”
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ เอ่อ กระตั้วแค่จะมาถามว่าคุณแพทจะไปเยี่ยมป้าศรีนวลไหมคะ”
“ทำไมฉันจะต้องไปด้วย ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วยซะหน่อย”
“เอ้อนั่นสิคะ เราไม่เกี่ยว ไม่ไปดีกว่า”
“ปี เอาคลิปที่ถ่ายในห้องตัดมาดูอีกทีซิ”
ปีวราเอาคลิปให้แพ็ตดู ในมุมที่ปีวราถ่าย เห็นแต่ข้างหลังป้าศรีนวลไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
“เห็นไหมคะ คุณแพทไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย ตั้วเป็นพยานได้ค่ะ แล้วเราก็มีหลักฐานยืนยัน”
“ปีวรา เธอไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เข้าใจไหม”
ปีวรากลัวลนลาน “ถึงให้พูดปีก็พูดไม่ได้ค่ะ เพราะตอนถ่ายคลิป ปีไม่เห็นอะไรเลยค่ะ”
แพทพยักหน้าอย่างพอใจรู้สึกค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย
บริเวณทางเดินโล่งๆของโรงพยาบาล บิวตี้เดินมาลำพังตามทางเดินรู้สึกว้าเหว่และหดหู่ ตรงทางเดินมีเก้าอี้ตั้งอยู่ บิวตี้ทรุดตัวลงนั่งไหล่คุ้มงอ หน้าก้มมองมือที่ยังมีรอยเลือดกระเด็นหลงเหลืออยู่
น้ำตาของบิวตี้หยดไหลลงตรงรอยเลือดนั้น บิวตี้ร้องไห้สะอื้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนไหล่งองุ้ม มือธีภพยื่นผ้าขนหนูของโรงพยาบาล ที่ชุบน้ำหมาดๆส่งให้
“มือยังเลอะอยู่เลย เช็ดซะ”
บิวตี้เงยหน้าขึ้นมองเห็นธีภพ
“ผ้าสะอาด ผมขอมาจากพยาบาล”
“ขอบคุณค่ะ” บิวตี้ใช้ผ้าขนหนู เช็ดมือตัวเองช้าๆแบบหงอยๆ
ธีภพแอบมองหน้าเศร้าของบิวตี้อย่างสงสาร “ผมให้ฝ่ายบุคคลจัดการตามที่คุณขอแล้วนะ บริษัทจะออกค่ารักษาพยาบาลให้ทั้งหมด ถึงแม้ว่าอุบัติเหตุส่วนหนึ่งเกิด จากความประมาทของป้าเอง ที่ไม่ใส่ถุงมือป้องกัน”