รีเซต

บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 3 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 3 หน้า 5
11 กุมภาพันธ์ 2557 ( 17:56 )
625.8K
กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 3
27 หน้า

 

“ นายไม่พอใจเรื่องคุณโรสแล้วมาลงกับดอกไม้ของฉันใช่มั้ย”

พีระและอุษาวดีชะงัก รู้ดีว่าตะวันพูดเรื่องอะไร

“ดอก..ดอกไม้อะไรวะ ฉันไม่เห็นเข้าใจ “

ชาญ แย้และน้ำค้าง เดินเข้ามารวมกลุ่ม สีหน้าไม่พอใจ

“ก็ดอกกล้วยไม้ที่โดนยาฆ่าหญ้ายังไงล่ะ ! “

“ผู้ร้ายปากแข็ง มีหลักฐานอยู่ทนโท่”

แย้หยิบแกลลอนยาฆ่าหญ้าออกมา “ที่ไร่นี้ไม่มียาฆ่าหญ้า ฝีมือคุณแน่ๆ “

“เล่นสกปรกลับหลัง นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย!!” ตะวันทำท่าจะอัดพีระ

อุษาวดีรีบขวางไว้  “คุณมีหลักฐานอะไร มากล่าวหาพวกเราเนี่ย !”

“หลักฐานเหรอ! เมื่อคืนน้ำค้างบอกว่าเจอนายเดินละเมอ จะให้ฉันเชื่อเหรอ อีกอย่างฉันไว้ใจคนงานในไร่ของฉัน ทุกคน!”

พีระยืนยัน แต่ข้างในสั่น “แต่.. ฉันไม่ได้ทำ”

ตะวันดูออก “ไอ้เลวเอ๊ย !” ตะวันจะเข้าไปอัดพีระเลย น้ำค้างฉุดไม่อยู่ น้ำค้าง ชาญ แย้และอุษาวดีตกใจ ร้องห้ามกันวี๊ดว๊าย 

“ไอ้ตะวัน” 

“พี่ตะวันอย่า” 

“ว๊าย พี่พี ระวั๊ง!!!” 

ตะวันผลักพีระเต็มแรง พีระหลังไปแปะกับผนัง ตะวันได้ที พุ่งหมัดขวาจะฮุคเข้าหน้าเต็มๆ !!

“เฮ้ย !!!!”

“หยุดนะ!” โรสรินก้าวออกมาหา ท่าทางอิดโรย หน้าซีด มีรอยคล้ำใต้ตา

“ไม่ใช่พีระ ฉันทำเอง” โรสรินยอมรับ

ทุกคนอึ้งกันไปหมด “คุณโรส”

“ผมไม่เชื่อ! คุณรับผิดแทนเค้าใช่มั้ย คุณจะใช้ยาฆ่าหญ้าไปทำไม”

“ก็ใช้ฆ่าหญ้า ฆ่าวัชพืชน่ะสิ นายบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าต้องคอยกำจัดวัชพืช แล้ววิธีนี้ก็ได้ผลเร็วที่สุด”

ตะวันนิ่งอึ้งพูดไม่ออก แต่มือกำหมัดไว้แน่น.. แน่นจนเส้นเลือดแทบจะปูด ตะวันทั้งโกรธทั้งเสียใจ 

“แต่ต้องไม่ใช่ที่ไร่ตะวัน ไม่ใช่โรงกล้วยไม้ของผม!”

ชาญแตะแขนอย่างปลอบใจและเข้าใจ “ไอ้ตะวัน เย็นไว้ก่อนนะลูกนะ”

ชาญ น้ำค้างและแย้ มองตะวันอย่างเห็นใจที่สุด

“ทำไม ฉันใช้ยาฆ่าหญ้า แล้วมันมีปัญหาอะไร ทำไมเสียใจที่กล้วยไม้นายตายเหรอ เอาสิ ฉันทำผิด ไล่ฉันออกสิ ไล่เลย เอาสิรออะไรอยู่ล่ะ” โรสรินถามยั่ว

ตะวันมองดูโรส ยิ่งฟังก็ยิ่งเจ็บ

“โธ่ ว๊อยยย !!!!“

ตะวันทนไม่ไหว เข้าไปจับตัวโรสรินเอาไว้เลยแล้วแบกไว้บนบ่า ทุกคนตกใจกันไปหมด !  

“เฮ้ย ปล่อยโรซี่นะ”

“อย่ามายุ่ง!” ตะวันผลักพีระกระเด็น

“จะทำอะไรของนาย อย่านะ วางฉันลง ปล่อยฉันสิ”

ตะวันแบกตัวโรสรินวิ่งออกไปเลย  ทุกคนต่างร้องเรียกตะวันกันชุลมุน แล้ววิ่งตามกันออกไปเป็นพรวน แย่แล้ว

 

ตะวันลากตัวโรสรินมาที่รถกระบะบริเวณหน้าบ้าน  อาทิตย์และอึ่งที่อยู่แถวนั้นมองอย่างตกใจ โรสรินดิ้นเท่าที่เรี่ยวแรงจะมี นึกไม่ถึงตะวันจะบ้าขนาดนี้

“ปล่อยฉันนะ ปล่อย !! นี่นายบ้าไปแล้วเหรอ”

อึ่งพูดกับกับอาทิตย์ “พี่ตะวันพาพี่นางฟ้าของฉันไปฆ่าหมกป่าแหงๆ คุณทิตย์ไปห้ามกันเร็ว”

อาทิตย์ วิ่งไปขวางตะวันไว้ไม่ให้พาโรสรินขึ้นรถ อาทิตย์ส่ายหน้าให้ตะวัน ทำนองว่าอย่าทำ…

“นายติสต์บอกพี่นายสิว่าอย่าทำอะไรฉัน พี่ชายนายมันบ้าไปแล้ว”

ตะวันดุ อาทิตย์ “ไม่ใช่เรื่องของเด็ก ถอยไป!!!”


27 หน้า