บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 8 หน้า 2
“ฉันจะพิสูจน์ให้ดูไงว่าผีมีจริงมั้ย” รสสุคนธ์มองทุกๆ คนยิ้มเยาะ “ฉันรู้ทันพวกแกหรอกน่า คิดจะกุเรื่องผีนังลั่นทม จะทำให้ฉันกับคุณชีพกลัวนะเหรอไม่มีทาง”
“วิญญาณคุณผู้หญิงยังอยู่จริงๆ ถ้าแกไปท้าทายท่าน แกจะเดือดร้อน” หวานพยายามเปลี่ยนใจรสสุคนธ์ แต่ไม่สำเร็จ
“งั้นเหรอ ได้เรามาลองดูกัน ไปเถอะค่ะชีพ” รสสุคนธ์คล้องแขนชีพพากันเดินไปที่สุสาน
“แย่แล้วทำไมไม่เชื่อกันเลย ถ้าคุณผู้หญิงอาละวาดขึ้นมาจะทำยังไงเนี่ย” ฉ่ำชักวิตก
ทุกคนมองตามอย่างหวาดกลัว
ในสุสาน ลั่นทมนอนสงบนิ่งอยู่บนเตียงหน้าตาเนื้อตัวเขียวคล้ำมากขึ้น แขนขาร่างกายแข็งเกร็ง ชีพกับรสสุคนธ์เข้ามา ชีพชูใบทะเบียนสมรสตรงหน้าลั่นทม พูดเยาะเย้ย
“เธอคุยว่าไม่หายใจ แต่ก็รู้สึกตัวทุกอย่างไม่ใช่เหรอ ถ้าอย่างนั้น เห็นแล้วใช่มั้ยว่านี่อะไร ใช่ฉันจดทะเบียนกับรสแล้ว ก็เธอมันงกนักนี่...ในที่สุดเงินของเธอก็จะเป็นของฉันกับรส”
ชีพหัวเราะสะใจ รสสุคนธ์เข้ามาคลอเคลียชีพ มองลั่นทมอย่างไม่กลัว “ฟื้นขึ้นมาสิจ๊ะคุณนายลั่นทม อุ๊ย แต่ถ้าตอนนี้เธอฟื้นขึ้นมาได้ เธอจะอยู่ในตำแหน่งไหนดีละ เพราะฉันกลายเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณชีพไปแล้ว สงสัยจะลมจับแล้วช็อกตายไปอีกรอบล่ะมั้ง”
สองคนหัวเราะกันลั่นเหมือนเป็นเรื่องที่สนุกมากๆ
ที่หน้าประตูอุษาเข้ามามองอย่างไม่อยากเชื่อ “เลวที่สุด กล้าทำกับคุณน้าถึงขนาดนี้เลยเหรอ”
ชีพกับรสสุคนธ์หยุดหัวเราะทันที อุษาปราดเข้ามาตะโกนเสียงดัง “ไป..ออกไปทั้งคู่ไปให้พ้น”
ชีพหน้าเสีย รสสุคนธ์ไม่สน “เธอไล่ใคร”
“ไล่หญิงร้ายชายชั่วไง”
รสสุคนธ์ผวาเข้าหาจะตบ ชีพจับมือไว้ ดึงรสสุคนธ์ไปด้านหลัง ชีพมองอุษา “จะมากไปแล้วอุษา พูดจาให้เกียรติน้าบ้าง”
“น้าชีพมีเกียรติด้วยเหรอคะ สิ่งที่น้าชีพทำกับคุณน้าทั้งที่ผ่านมา และทั้งวันนี้มันทำลายเกียรติของน้าชีพรวมถึงความเป็นคนจนไม่มีเหลือแล้วล่ะค่ะ”
ชีพอึ้ง รสสุคนธ์เถียงไม่ยอมแพ้ “ก็น้าเธอมันแกล้งฉัน แกล้งคุณชีพ พวกเธอก็คบคิดกันรวมหัวให้ฉันกลัวเพื่อฉันจะได้ไปจากที่นี่ใช่มั้ย ฉันกับคุณชีพจะพิสูจน์ให้เห็นไงว่าผีน้าเธอนะไม่มีจริง”
“พิสูจน์ด้วยการทำร้ายจิตใจคุณน้าแบบนี้นะเหรอ คิดบ้างมั้ยว่า คุณน้าจะเสียใจจะเจ็บช้ำแค่ไหน” อุษาจ้องหน้าชีพอย่างเอาเรื่องพูดเด็ดขาด “ษาหวังว่าจะไม่เห็นน้าชีพทำร้ายจิตใจคุณน้าแบบนี้อีกนะคะ”
อุษาออกไป ชีพยังยืนนิ่ง รสสุคนธ์ฉุน ตะโกนตามหลังไป “ทำปากดีไปเถอะ ไม่มีที่จะซุกหัวนอนยังไม่รู้สึกตัว แกกล้าด่าเจ้าของบ้านอย่างฉันเดี๋ยวแกจะรู้สึก”