บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 3 หน้า 3
12 สิงหาคม 2564 ( 13:10 )
605.9K
1
ในห้องฉุกเฉิน พยาบาลสองคนพยายามปั๊มหัวใจ แต่ช่วยไม่ได้ เครื่องกราฟแสดงให้เห็นว่าหัวใจไม่ทำงาน
“ผมว่าหมดหวังแล้วละ”
ชีพหน้าเสียไปหน่อยหนึ่ง
“ผมหวังว่าปาฏิหาริย์จะมีจริงอย่างที่น้องอุษาบอก”
“ถ้าหมอบอกว่าไม่มีหวัง ก็ต้องหมดหวังละครับ”
ลั่นทมนอนนิ่ง แต่เงาร่างของลั่นทมส่ายหน้า ร้องไห้ และวิงวอนในใจ
‘ชีพ อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ ทมยังไม่ตาย ทมรู้สึกตัวทุกอย่าง แต่...ทมไม่มีแรง...พอ...ที่จะลุกขึ้นได้...ชีพ...อย่าทิ้งทมนะคะ’
ชีพเข็นรถที่ตนเองนั่งออกไปข้างนอก ลั่นทมพยายามเรียกแต่ชีพไม่ได้ยิน ‘ชีพ...ชีพ..’.
พยาบาลเอาผ้าขาวปิดหน้าลั่นทม สีหน้าเศร้าไป ลั่นทมพยายามตะโกนบอกแต่ไม่มีใครได้ยิน
‘เอาออกไป ฉันหายใจไม่ออก’
วัฒนาผลักประตูห้องฉุกเฉิน พร้อมกับเข็นรถของชีพออกมาด้วย ทุกคนมองไป สีหน้าของทั้งสองเศร้ามาก
“น้าชีพ...อย่าบอกนะว่า”
“หมดหวังแล้วละษา”
“พี่พยายามสุดความสามารถแล้วครับ น้องษา”
อุษาปล่อยโฮ วิ่งสวนเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
“โธ่...คุณผู้หญิง”
หวานสะอื้น ทุกคนพากันสะอื้นเบาๆ ปาดน้ำตา รสสุคนธ์เมินไปทางอื่น แทบจะหลุดหัวเราะออกมา แล้วก็หันมาสบตากับชีพ สายตาทั้งสองบ่งชัดว่าสะใจ
อุษาเปิดผ้าคลุมหน้าลั่นทมออก เงาร่างของลั่นทมบอกกับอุษาอย่างร้อนรน
‘ษาช่วยน้าด้วย น้ายังไม่ตาย อย่าทำอะไรกับน้านะ ษา’
อุษาร้องไห้ไม่ได้ยินลั่นทม“คุณน้า..เข้มแข็งสิคะ คุณน้าต้องรู้สึกตัวเหมือนทุกครั้งนะคะ ไม่ยังงั้นเขาจะต้องเอาคุณน้าไปเผา ไปทำพิธีศพ”
ลั่นทมส่งเสียงจากข้างใน ‘ไม่นะษา..น้ายังไม่ตาย น้ารู้สึกตัวทุกอย่าง น้าเห็น น้าได้ยิน ษา...บอกเขาทีสิ’