บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 หน้า 10
10 สิงหาคม 2564 ( 12:00 )
606.1K
1
ลั่นทมนั่งอยู่กับชีพ อุษาเดินเข้ามา ธารินทร์ไหว้ลั่นทมกับชีพ
“คุณธารินทร์”
ธารินทร์นั่งลงตรงหน้าชีพกับลั่นทม
“ผมจะขออนุญาตพาษาไปงานเลี้ยงส่งพี่ที่ทำงานน่ะครับ...เขาย้ายไปประจำที่อื่น”
“สำหรับคุณรินทร์ น้าอนุญาตอยู่แล้วจ้ะ”
ชีพมีสีหน้าไม่ค่อยพอใจ “หวังว่าคงกลับไม่ดึกนะ”
ชีพมองไปที่อุษา “น้ากำลังป่วย..ต้องการคนดูแล...เธอน่าจะรู้ดีนะอุษา”
“ค่ะ...ษาทราบ...”
ธารินทร์เห็นท่าไม่ดีเลยกระแอมเบาๆ แล้วรีบเปลี่ยนเรื่อง อุษาเดินไป
“วันก่อน ผมฝากยาหอมมาให้คุณน้าลั่นทม...ได้ลองทานหรือยังครับ...คุณพ่อบอกว่าจะช่วยบำรุงหัวใจ บางทีโรคที่คุณน้าเป็นอยู่เกิดจากกล้ามเนื้อหัวใจอ่อนแรง”
ชีพแปลกใจไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน นิ่งฟังอย่างสนใจ
“เหรอจ๊ะ ดีจัง วันหลังเชิญที่บ้านหน่อย เผื่อน้าจะปรึกษาอาการของน้าบ้าง”
“ยินดีครับ...”
“อย่าเสี่ยงดีกว่า...กินยาสุ่มสี่สุ่มห้ามีหวังได้ตายไว...”
“ชีพ...”
“ผมเป็นห่วงคุณนะทม...”
ชีพหันมาทางธารินทร์ “เพิ่งทราบว่าพ่อคุณทำอาชีพนี้...มีใบประกอบโรคที่ทางกระทรวงรับรองหรือเปล่า หรือว่าอุปโลกน์เป็นหมอเอง...”
“ท่านได้รับการรับรองเรียบร้อยแล้ว ตัวยาบางตัวของท่านก็ผ่านการตรวจสอบแล้วด้วย...คุณน้าลั่นทมลองทานดูนะครับ เผื่ออาการที่เป็นจะดีขึ้น...”
“ฉันจะลองดู ขอบใจนะจ๊ะ..”
ชีพรู้สึกเสียหน้าเลยเดินออกไป หวานได้โอกาสเลยเข้ามา
“อิฉันจะมาขออนุญาตคุณผู้หญิง...คือว่าน้องสาวอิฉันมันกำลังเดือดร้อน...”
“เอาละ ไม่ต้องพูดหรอก จะไปกี่วันล่ะ”
“เย็นๆก็คงกลับแล้วล่ะค่ะ”
“ไปเถอะ พูดคุยกับญาติให้สบายใจ เสร็จธุระแล้วค่อยกลับมา”
หวานยกมือไหว้ “ขอบพระคุณเจ้าค่ะคุณผู้หญิง”
ภายในรถของธารินทร์ ธารินทร์เป็นคนขับ มีอุษานั่งอยู่ข้างๆ
“ท่าทางน้าชีพจะไม่ค่อยชอบผม...”
“อย่าถือสาเลยค่ะ”
“บอกตรงๆว่าผมเป็นห่วงษา...”
ทั้งสองสบตากัน “ห่วงคุณน้าลั่นทมดีกว่า...บอกตรงๆว่าษาไม่เคยไว้ใจน้าชีพ”
“ษาต้องระวังตัวนะจ๊ะ”
“ค่ะ...”