บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 หน้า 6
10 สิงหาคม 2564 ( 12:00 )
606.1K
1
หวานบันไดมา ชีพตามมาติดๆ “เดี๋ยว..”
หวานหันมา ชีพก้าวลงมาทัน
“ไม่ต้องตามทนาย...เห็นหรือเปล่าว่าคุณผู้หญิงไม่สบายอยู่”
“แต่เป็นคำสั่งของคุณผู้หญิงนะคะ”
“คำพูดของฉันไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย...”
หวานอึ้งไป ตะลึงมองหน้าชีพ ชีพจ้องหน้าดุดัน เหมือนไม่ใช่ชีพคนเดิม ชีพหันไป เห็นจิ้มลิ้มกับยาใจทำงานเงียบๆ อยู่มุมหนึ่ง จึงลดเสียงลง
“ไม่ว่าทนายคุยอะไรกับคุณผู้หญิง แกต้องบอกฉันทุกเรื่อง”
หวานไม่ตอบ นิ่งตะลึง ชีพลงบันไดไป หวานระบายลมหายใจโล่งอกเหมือนได้รอดพ้นจากความตาย
จิ้มลิ้มกับยาใจปรี่เข้ามา
“มีอะไรเหรอน้าหวาน”
“ฉันสองคนอยู่ไกลๆ ได้ยินไม่ถนัด...”
หวานมองหน้าทั้งสองคน “ไม่มีอะไร ไปทำงานของหล่อนต่อเถอะย่ะ”
ยาใจกับจิ้มลิ้มเดินไปด้วยความผิดหวัง หวานตรงไปโทรศัพท์ กดโทรศัพท์แล้วนิ่งฟัง
ที่ ริมถนนหน้าร้านทองในอาคารตึกแถว รสสุคนธ์หงุดหงิด ผลักบรรจง โมโห
“หลีกไปเลยพี่จง...ปากก็บอกว่ารักฉัน โธ่เอ๊ย กะอีทองเส้นเดียว ยังให้ฉันไม่ได้”
“ให้พี่เก็บเงินได้ก่อนสิรส...รู้มั้ยว่าเส้นละเท่าไหร่”
“เห็นพูดยังงี้ทุกที...ไปเลย ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้า รำคาญ”
บรรจงจะจับมือรสสุคนธ์ แต่รสสุคนธ์สะบัด ผลักบรรจงเซไป
“รส ฟังพี่ก่อน”
“ไม่ฟัง...” รสสุคนธ์ถอยหลัง บรรจงขยับเข้ามา รสสุคนธ์วิ่งข้ามถนน เสียงรถเบรกดังลั่น บรรจงยืนตะลึง รสสุคนธ์หันไปมองรถที่เกือบชนตัวเองก็ตกใจหน้าซีด
ชีพออกมาจากรถ รสสุคนธ์ทรุดตัวลงไป “คุณ...”
บรรจงหน้าซีด รีบหลบไปอีกทางหนึ่ง เพราะกลัวมีความผิด
ชีพประคองรสสุคนธ์ขึ้นมา “เป็นอะไรหรือเปล่าครับ...”
รสสุคนธ์ส่ายหน้า พูดตะกุกตะกัก
“ปละ...เปล่า ไม่เป็นอะไรค่ะ...แค่ตกใจนิดหน่อย...”
ชีพยิ้ม มองดูรส ที่แต่งตัวค่อนข้างโป๊ ชีพควักเงินออกมาปึกหนึ่ง ส่งให้
“รับไปสิ...ค่าที่ฉันทำคนสวยตกใจ....”
“เอ้อ...แต่...”
ชีพสบตา แล้วจับมือรสแบออก เอาเงินยัดใส่มือ รสสุคนธ์มองมือของชีพ ชีพได้สติ ปล่อยมือ
“โทษที...ฉันไปก่อนนะ ต่อไปข้ามถนนก็มองรถด้วย...”