บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 หน้า 7
10 สิงหาคม 2564 ( 12:00 )
606.1K
1
รสสุคนธ์ออกมายืนที่ฟุตบาธ มองดูรถของชีพที่แล่นออกไป ชีพเองก็ยังมองมาที่รสสุคนธ์ทางกระจกมองหลัง จึงเห็นรสสุคนธ์มองตามมา
ชีพมาถึงโรงงานด้วยสีหน้าไม่ดี สายสมรยืนดูแฟ้มอยู่ ชีพชะงักเมื่อมองไปที่โต๊ะทำงานของอุษา แล้วไม่เห็นอุษาอยู่ที่โต๊ะ
“อุษาไปไหน...”
“เห็นออกไปกับหมวดธารินทร์ค่ะ”
ชีพหงุดหงิด เดินเข้าห้องทำงานของตนไป
ธารินทร์กับอุษาเดินเข้าไปในบริเวณบ้านของหมอผัน มีป้ายเขียนไว้ว่า “หมอผันเทวดา รักษาทุกโรคด้วยสมุนไพร” ธารินทร์หันมาบอกอุษา
“บ้านผม...”
อุษายิ้ม นึกขึ้นได้
“จริงสิ รินทร์เคยบอกว่ามีพ่อเป็นหมอสมุนไพร...ษาลืมไปได้ยังไงนะ...”
ในบ้าน หมอผันนั่งอยู่ในห้อง มีอุปกรณ์หรือตู้ยาสมุนไพรที่จัดวางไว้ในตู้อย่างเป็นระเบียบ มีขวดที่บรรจุยาสมุนไพรเรียบร้อยแล้วตั้งเรียงรายกันอยู่ ธารินทร์กับอุษานั่งตรงหน้า
“โรคบางอย่างก็รักษาไม่ได้หรอกนะหนูอุษา”
“ทำไมล่ะคะ”
“เป็นโรคกรรมไงล่ะ ทำให้ป่วยเป็นโรคบางอย่าง รักษาไม่หายขาด”
“ตั้งแต่ษาเกิดมา ษายังไม่เคยเห็นคุณน้าลั่นทมทำร้ายใคร”
“อาจจะเป็นกรรมเก่าแต่ชาติปางก่อนก็ได้”
“ษาอาจไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ แต่คุณพ่อผมท่านปฏิบัติธรรมมานาน ท่านอาจจะช่วยคุณน้าลั่นทมได้...”
“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะค่ะ ษาห่วงคุณน้ามากกว่าห่วงชีวิตตัวเองอีก...”
หมอผันหยิบยาให้ขวดหนึ่ง
“ยาบำรุงหัวใจ เผื่อจะดีขึ้นบ้าง...ละลายน้ำทานแบบยาหอม”
“ขอบคุณค่ะ...คงพอจะช่วยคุณน้าลั่นทมได้บ้าง...”
ลั่นทมกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ไกรซึ่งเป็นทนายนั่งที่เก้าอี้ตรงหน้า หวานคอยรับใช้อยู่มุมหนึ่ง
“ผมร่างเสร็จแล้วจะนำมาให้คุณลั่นทมพิจารณาอีกทีนะครับ”
“ขอบคุณมากค่ะคุณไกร หวานไปส่งคุณไกรด้วยนะ”
“ค่ะ...”