บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 หน้า 9
10 สิงหาคม 2564 ( 12:00 )
606.1K
1
ในครัวบ้านลั่นทม ทุกคนนั่งกินข้าวหยอกล้อกันอยู่ รสสุคนธ์เดินเข้ามา ทุกคนพากันตะลึงในความงามของหญิงสาว แถมยังแต่งตัวโชว์ขาอ่อนซะอีก
“รส...”
รสสุคนธ์ไหว้หวาน
“หวัดดีจ้ะน้าหวาน...”
“หลานสาวฉันเอง...มีอะไรหรือเปล่า ถึงมาหาน้าที่นี่...ไปคุยกันที่อื่นดีกว่า”
หวานพารสสุคนธ์ออกไปคุยนอกห้อง
“ไม่ยักกะรู้ว่าแม่หวานมีหลานสาวสวยยังงี้” ฉ่ำเพ้อ
“หัวใจของไอ้เวกตกลงไปที่ตาตุ่มเลย นึกว่านางฟ้าจำแลงแปลงกายมาซะอีก...”
“ไม่ต้องเล่นสำนวนยี่เกหรอก...ถึงยังไงนางฟ้าหลานน้าหวาน ก็ไม่มองน้าหรอก...ฉันว่าน้ากลับไปส่องกระจกดูตัวเองก่อนดีกว่ามั้ง...” สมพรขัดคอ
“นึกว่าเอ็งหนุ่มนักนี่ มันก็แก่รุ่นเดียวกับข้าแหละวะ” วิเวกไม่ยอมแพ้
ทุกคนหัวเราะกัน
“แต่ว่าไปหลานแม่หวานก็สวยจริงๆ นะ” ฉ่ำไม่เลิกเพ้อ
สวาทค้อนฉ่ำวงโต “จะกินมั้ยข้าว...หา ไอ้แก่...”
ยาใจกับจิ้มลิ้มปิดปากหัวเราะ ฉ่ำซึมไปทันที
มุมหนึ่งนอกบ้าน หวานกับรสสุคนธ์คุยกันอยู่
“ยังรับปากไม่ได้หรอก ต้องขออนุญาตคุณผู้หญิงก่อน”
“น้าหวานเป็นคนรับใช้เขา หรือเป็นทาสกันแน่ จะไปไหนมาไหนก็ต้องขออนุญาตด้วย...”
“ก็ต้องบอกต้องกล่าวสิ เผื่อท่านเรียกใช้”
“ยังงี้น้าก็ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวเลยสิ...เอาเปรียบกันมากเกิน”
“นังรส เบาๆ ที่มีเงินใช้จ่ายอยู่ทุกวันนี้ก็ไม่ใช่เพราะความเมตตาของท่านหรอกรึ...เอ็งกลับไปก่อน พรุ่งนี้ข้าจะไปที่บ้าน แต่ไม่รู้จะช่วยอะไรได้หรอกนะ...”
“หวังว่านังคุณนายของน้าจะอนุญาตนะ...นี่ถ้าเผื่อมีใครตาย มิต้องแบกศพมายืนยันก่อนเหรอว่าตายจริง”
“นังรส...ทำไมปากจัดยังงี้...ไปได้แล้ว...”
รสยกมือไหว้ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรถของธารินทร์แล่นเข้ามาในบ้าน อุษาลงมาจากรถ ทั้งสองยืนอยู่ห่างๆ รสสุคนธ์มองเห็นธารินทร์ก็จำได้ พยายามส่งยิ้มให้ แต่ธารินทร์ไม่สนใจ อุษาเรียกธารินทร์เข้าบ้าน
“ลงมาก่อนสิคะรินทร์...ไปเยี่ยมคุณน้าด้วยกัน”
ธารินทร์ลงมาจากรถ แล้วเดินเข้าไปด้วยกัน รสสุคนธ์มีทีท่าสนใจธารินทร์มาก
“ใครเหรอน้า...”
“หลานสาวผัวเก่าคุณผู้หญิง ส่วนผู้ชายนั่นเป็นเพื่อนของเธอ”
รสสคนธ์เบ้ปาก “คงยุ่งพิลึก หลานผัวเก่าอยู่ร่วมบ้านกับผัวใหม่”
“นังนี่...ไปได้แล้ว ข้าจะขึ้นไปขออนุญาตคุณผู้หญิงให้”
“หวังว่าคุณผู้หญิงของน้าจะใจดีอย่างที่น้าบอกนะ”