บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 หน้า 2
10 สิงหาคม 2564 ( 12:00 )
606.1K
1
ในโรงพยาบาล ลั่นทมนอนสะบัดขาและส่ายตัว กรีดร้องเบาๆ อุษาจับปลายขาลั่นทมเพื่อให้สงบ
“คุณน้ารู้สึกตัวแล้วค่ะน้าชีพ...”
“ทม...ทม...” ชีพดีใจ จับมือลั่นทม
“คุณน้าลืมตาสิคะ...คุณน้าขา...คุณน้า...”
“ทม...ทม...”
ลั่นทมลืมตาขึ้น ค่อยๆ เห็นชีพชัดขึ้น ชีพยิ้มให้ ลั่นทมยิ้มดีใจเรียกหาชีพเสียงแหบโหย
“ชี...พ...”
“ทมไม่ตายแล้ว...ตามหมอสิอุษา...”
“ค่ะๆๆ”
อุษารีบวิ่งออกไป ชีพช้อนร่างลั่นทมขึ้นกอด
“ทมกลัวค่ะ ชีพ ทมกลัว”
สีหน้าลั่นทมตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นระริก น้ำตาเอ่อไหล เสียงสั่นเครือ
“อย่าทิ้งทมนะชีพ...”
ที่คฤหาสน์ของลั่นทม ลั่นทมนั่งที่โซฟา ชีพนั่งจับมืออยู่ข้างๆ อุษานั่งที่เก้าอี้อีกตัวหนึ่ง หวานเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ
“ผีผู้หญิงจะเอาตัวทมไปอยู่ด้วย ติดตาเลยค่ะ น่ากลัวจริงๆ”
“ไม่มีอะไรหรอก...มันก็เป็นแค่ความฝัน...ถ้าเขาจะเอาทมไปจริงคงไม่ปล่อยให้ทมกลับมาหาผมหรอก...”
“แต่ทุกอย่างมันชัดเจนเหมือนไม่ใช่ความฝันนะคะชีพ”
“น่า...เชื่อผมสิมันไม่จริง...”
ลั่นทมอึ้งไป ระบายลมหายใจเบาๆ อุษาปลอบใจ
“คุณน้าอย่าคิดถึงมันสิคะ...เดี๋ยวเครียด แล้วนอนไม่หลับอีก”
“ใช่..หมอบอกให้ทมพักผ่อนมากๆ จำไม่ได้เหรอจ๊ะ หวานก็ต้องดูแลคุณผู้หญิงให้มากขึ้นนะ”
“เจ้าค่ะ..” หวานมองลั่นทม สายตาเป็นห่วง
“แต่ทมห่วงโรงงาน...อยากไปช่วยชีพ”
“ให้แข็งแรงกว่านี้อีกหน่อยดีกว่า....นะจ๊ะ”
ชีพยกมือลั่นทมขึ้นจูบ แสดงออกว่าเป็นห่วงเต็มที่