บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 หน้า 5
10 สิงหาคม 2564 ( 12:00 )
606.1K
1
สีหน้าลั่นทม เหมือนรู้สึกตัวทุกอย่าง แต่ตาปรือเหมือนจะลืมตาแต่ลืมไม่ได้
‘ทมยังไม่อยากตาย...ทมไม่ได้เป็นอะไร แต่มันไม่หายใจ ชีพช่วยทมด้วย..ช่วยด้วย’
รถแล่นไปตามถนน ลั่นทมพยายามหายใจ พยายามให้รู้สึกตัว
‘ฉันยังตายไม่ได้...ฉันยังตายไม่ได้ อึ๊บ..’
ชีพรู้สึกว่ามือของลั่นทมกระดิก จึงหันมา “ทม...รู้สึกตัวแล้วใช่มั้ย...”
ทมค่อยลืมตาขึ้น หายใจเบาๆ แต่ก็หอบเหนื่อย ชีพยิ้มกว้าง ดีใจ
“ให้หมอตรวจดูอาการหน่อยนะ”
ลั่นทมส่ายหน้า “ไม่ค่ะ ไปทีไร หมอให้แต่ยาบำรุงหัวใจมา ทมบอกตรงๆว่าทมอายหมอ เมื่อไหร่นะ ทมจะหายจากโรคประหลาดนี้ซะที”
“ตามใจ...ถ้ายังงั้นผมจะพาคุณไปส่งบ้าน...ผมจะได้กลับไปทำงาน คุณอยู่ได้นะ...”
“ไม่ต้องห่วงทมหรอกค่ะ ทมห่วงบัญชีต้นทุนที่ให้ยัยษาทำ เร่งให้หน่อยนะชีพ...”
ลั่นทมนอนอยู่บนเตียง มีหวานคอยดูแลอยู่
“แม่หวาน โทรหาคุณทนายให้ฉันที...ให้มาพบวันนี้เลยนะ”
ชีพอยู่มุมหนึ่งของห้อง ได้ยินพอดี สีหน้าของชีพไม่ค่อยดีนัก แต่ก็แอบฟังอยู่ หวานห่วงลั่นทม“แต่คุณผู้หญิงยังไม่แข็งแรงนะคะ...โรคนี้หายไปนานเลย ทำไมถึงกลับมาเป็นอีก”
“ฉันคงมีกรรมมาก”
ชีพรีบเข้ามาสกัด “ได้ยินว่าจะให้ตามทนาย...มันจะเป็นลางไม่ดีนะจ๊ะทม...”
“ถ้าทมจะตาย ทมจะได้นอนตายตาหลับไงคะ”
“ไม่เอาน่า พูดยังงี้มันจะเป็นลาง ผมใจคอไม่ดี ผมรักคุณนะทม “
ชีพก้มลงจูบหน้าผาก ลั่นทมผลักออก หวานนั่งก้มหน้า
“อย่าค่ะ ฉันอึดอัด..”
ชีพชะงัก มองหน้าลั่นทม แล้วก็รีบเปลี่ยนท่าที
“งั้นผมไปทำงานก่อนนะ...พักผ่อนให้มากๆ ล่ะ”
“ค่ะ...”
“หวาน...ไปหาน้ำอุ่นๆ มาให้คุณผู้หญิงทีสิ...”
“ค่ะ...”
“งั้นผมไปก่อนนะ..”
ลั่นทมส่งยิ้มให้ ชีพออกไป