บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 หน้า 3
10 สิงหาคม 2564 ( 12:00 )
606.1K
1
วันรุ่งขึ้น อุษากับธารินทร์นั่งทานอาหารกันอยู่ ที่ร้านแถบชานเมือง
“คงเป็นภาวะจิตใต้สำนึกที่คุณน้าลั่นทมกลัวน่ะ เลยเห็นอะไรไปเรื่อย...”
“ษาก็คิดอย่างนั้นค่ะรินทร์ ทุกทีคุณน้าจะรู้สึกตัว...แล้วก็รู้ทุกอย่างค่ะใครพูด ใครทำอะไร คุณน้ารู้ทั้งหมด แต่ไม่มีแรงตอบโต้ อาการเหมือนคนตาย...หัวใจอ่อนแรงไปเฉยๆ มีครั้งนี้แหละค่ะที่หมดสติไปจริงๆ เหมือนคนสลบ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตอบสนอง..”
“แต่ก็โชคดีที่กลับมารู้สึกตัว”
“ษาจะไม่ยอมให้คุณน้าลั่นทมเป็นอะไร คุณน้าจะต้องหายจากไอ้โรคประหลาดนี้”
รสสุคนธ์ถือถาดอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ รสสุคนธ์เห็นธารินทร์ก็นึกชอบ ระบายยิ้มให้ธารินทร์ แต่ธารินทร์ไม่สนใจ รสสุคนธ์เดินไปแล้วก็ยังอดหันมามองไม่ได้ หันมาอีกทีจึงได้เห็นบรรจงยืนมองตนอยู่ รสสุคนธ์เดินกลับเข้าไปข้างใน บรรจงคว้าแขนไว้แน่น
“ปล่อย...”
“มองเหมือนอยากเป็นแฟนมัน...พี่หึงนะ”
“วันไหนพี่จง รวยแล้วก็หล่อเท่าเขา ฉันจะเลิกมองคนอื่น มีปัญญามั้ยล่ะ”
คืนนั้น ที่บ้านรสสุคนธ์ พ่อกับแม่ของรสสุคนธ์ทะเลาะกันอย่างรุนแรง แม่เท้าเอวท้าพ่อ
“ไม่มีปัญญาก็อย่าสร้างหนี้เพิ่ม รู้มั้ยว่าทุกวันนี้เหนื่อยสายตัวแทบขาด”
“ใครจะรู้ล่ะวะว่ามันจะขาดทุน...”
“จะทำอะไรเคยปรึกษามั้ย นี่คงไปกู้เงินเขามาอีกล่ะสิ...”
พ่อสะบัดหน้าไม่ตอบ สีหน้าและดวงตาปวดร้าว แม่ร้องไห้ไปพูดไปด้วยเสียงเครือคับแค้นใจ
“ฉันกับนังรสหาเงินได้เท่าไหร่ก็เป็นเงินใช้หนี้หมด สักวันเขาคงมายึดบ้านเราหรอก...ระวังจะไม่มีที่ซุกหัวนอน”
รสสุคนธ์นั่งอยู่ในห้อง สีหน้าเจ็บปวด คับแค้นในโชคชะตาของตนเอง กำหมัดแน่น รสสุคนธ์ตะเบ็งเสียงดัง
“โอ๊ย...ทะเลาะกันอยู่ได้ รำคาญ...”
พ่อกับแม่หันมามองหน้ากัน อึ้งไป ส่วนรสสุคนธ์นั่งกอดเข่า น้ำตาคลอ คับแค้นใจ
รถของธารินทร์แล่นมาจอดที่หน้าคฤหาสน์ของลั่นทม ชีพแอบมองอยู่ในบ้าน เห็นอุษาและธารินทร์ร่ำลากัน แล้วธารินทร์ก็ขับรถออกไป ส่วนอุษาเดินเข้าบ้านก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นชีพยืนขวางอยู่
“ไปไหนมา กลับซะดึกเลย”
“วันนี้ที่โรงพักของรินทร์มีงานเลี้ยงค่ะ ก็เลย..”
ชีพสวนทันที “กลับดึก ไปร่วมงานฉลอง ไม่คิดบ้างเลยเหรอว่าน้าป่วยอยู่บ้าน รอคอยหลานสาวกลับมาจนแทบขาดใจตาย...”
อุษาตกใจเป็นห่วงลั่นทม “คุณน้าเป็นอะไรหรือคะน้าชีพ...”
อุษาจะก้าวไป แต่ชีพรวบเอวอุษาไว้ อุษาตกใจ “น้าชีพ...”
“ษา น้าไม่อยากเห็นเราไปไหนมาไหนกับนายธารินทร์ น้าไม่ชอบ น้ารักษา...รักจริงๆ นะ”