บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 5 หน้า 3
14 สิงหาคม 2564 ( 21:09 )
605.9K
1
ชีพคว้าตัวรสมากอดไว้ “ก็รสนะสิทำให้ผมไม่ได้หลับได้นอนทั้งคืน”
“แล้วคุณมีความสุขมั้ยล่ะคะ”
“มีสิมีมากที่สุดเลย”
รสสุคนธ์ทำเสียงเศร้า “แต่รสไม่มีความสุขเลยค่ะ”
ชีพตกใจลุกขึ้นนั่ง “ทำไม”
“รสรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่นางบำเรอของคุณเท่านั้น”
“ทำไมรสคิดอย่างนั้นล่ะ ตอนนี้ฉันก็ให้รสออกหน้าออกตาแล้วนี่ ทำไมไม่เลิกคิดแบบนี้เสียที”
“คงมีทางเดียวเท่านั้นแหละคะที่จะทำให้รสเลิกคิดได้”
ชีพมอง เชยคางรสสุคนธ์ ถามหนักแน่น “งั้นบอกมาสิ ถ้าฉันทำได้ฉันจะทำให้เธอแน่นอน เธอให้ความสุข ฉันขนาดนี้ รู้มั้ยลั่นทมเองยังไม่เคยทำให้ฉันมีความสุขได้เหมือนเธอเลย”
“จดทะเบียนกับรสสิคะ” ชีพอึ้ง รสสุคนธ์กอดลูบไล้ชีพ “รสจะได้รู้สึกว่ารสเป็นเมียคุณจริงๆเสียทีไม่ใช่แค่นางบำเรอชั่ว ครั้งชั่วคราว”
“ก็ได้”
รสสุคนธ์ดีใจรีบกอดชีพ “งั้นไปจดกันเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”
“ใจร้อนจัง ให้คุณไกรโอนทรัพย์สินของทมมาเป็นของฉันให้เรียบร้อยก่อนแล้วเราค่อยจดทะเบียนกันไม่ดีกว่าเหรอ”
“ก็ได้ค่ะ งั้นคุณรีบไปอาบน้ำเร็วเข้าเถอะคะจะได้กลับไปสั่งให้ คุณไกรจัดการให้เสร็จภายในวันนี้เลย”
ที่โรงพัก ธารินทร์กำลังพูดโทรศัพท์ มีตำรวจยืนอยู่ใกล้ๆ ธารินทร์มีสีหน้าตกใจ โบกมือไล่ เจ้าหน้าที่จ่าคนที่อยู่ใกล้ๆ ออกไป “จ่าออกไปได้ ผมรับแจ้งเอง”
“ครับผม”
ธารินทร์รอจนจ่าออกไปก็พูดเบาๆ “ครับผม..ใช่ผมเอง..ว่าไงนะ ช่วยนมัสการท่านเจ้าอาวาสว่าผมรับแจ้งแล้ว..ผมจะจัดการเอง อย่าเพิ่งเอะอะไป จะทำให้คนร้ายไหวตัวเงียบๆ ไว้ก่อน แล้วผมจะติดต่อเรื่องนี้ให้ ผมรับรอง ครับๆ นายสมานกราบเรียนท่านด้วย”
ธารินทร์วางโทรศัพท์แล้วหันมาทางเก้าอี้ไม้ยาวที่ฉ่ำนอน แต่ฉ่ำลุกขึ้นนั่งฟังอยู่แล้ว
“ทางวัดรู้แล้วว่าศพหาย”
ฉ่ำตกใจ “ยุ่งละซีครับ แล้วทำไงดี”
“ก็ต้องรีบให้คุณษาเอาไปคืน เร็วเถอะรีบไป”
รถจี๊ปธารินทร์แล่นผ่านถนนหญ้ารกๆ ในซอยเปลี่ยวมาจอดหน้าบ้านเช่า ธารินทร์ลงจากรถ เหลียวซ้ายแลขวาไม่มีใครเห็นแล้วจึงเดินเข้าไปในบ้าน ลั่นทมยังคงนอนสงบนิ่ง มีอุษานั่งจับมือฟุบอยู่ข้างๆ หมอผันนั่งหลับตา สวดมนต์ภาวนาในชุดขาว เบื้องหน้ามีหม้อต้มยาที่เดือดควันกรุ่น..นานๆ หมอผันก็จะเป่าพรวดไปที่หม้อ วิเวกกับลุงพรนอนหลับสนิท