รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 5 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 5 หน้า 5
14 สิงหาคม 2564 ( 21:09 )
605.9K
1
สุสานคนเป็น ตอนที่ 5
42 หน้า
ในบ้านลั่นทม สวาทคุมให้จิ้มลิ้มและยาใจจัดโต๊ะอาหารเช้าสำหรับชีพและรสสุคนธ์ หวานกระวนกระวายเดินไปเดินมารอชีพ 
ฉ่ำเข้ามา หวานหน้าตาตื่น “ตาฉ่ำ..หายไปไหนมา..นี่ รู้มั้ยศพคุณผู้หญิงหายไปจากสุสาน”
ฉ่ำพยักหน้าหงึกๆ เพราะรู้แล้วและง่วง แต่พอนึกได้ก็รีบทำเป็นพูดเรื่องอื่น            
“รู้แล้ว..เฮ้ย ไม่รู้..เอ่อ..คุณผู้ชายลงมาเรียกด้วยนะ”
ชีพกับรสสุคนธ์เข้ามายังไม่มีใครเห็น 
“นี่แกหูแตกหรือไงหา..ฉันบอกว่าศพคุณผู้หญิงหายไป  แกยังพูดเรื่องอื่นอยู่ได้..ศพคุณผู้หญิงหายไปโว้ย”
ชีพกับรสสุคนธ์ชะงักหยุดมอง “อะไรนะ”
เมื่อเห็นเจ้านายเข้ามา หวานรีบเข้ามารายงาน “เจ้าอาวาสให้นายสมานคนดูแลวัดโทร.มาตั้งแต่เมื่อคืนค่ะ บอกว่าศพคุณผู้หญิงหายไป”
ชีพตกใจจนทำอะไรไม่ถูก รสสุคนธ์ไม่สนใจผละไปที่โทรศัพท์    
“ไม่ต้องตกใจหรอกค่ะคุณ” รสสุคนธ์เยาะหยัน “พวกหมอผีขโมยเอาไปทำน้ำมันพรายละมั้ง”
“แล้วถ้าไม่ใช่ละเกิดคุณผู้หญิงฟื้นแล้วลุกออกไปเองแกจะว่าไง” หวานไม่เห็นด้วย
“ไร้สาระ น้านี่สงสัยจะเพี้ยนไปแล้ว อย่าไปสนใจเลยค่ะชีพ เรามีเรื่องด่วนที่ต้องจัดการนะคะ”
ชีพนิ่งอึ้งแล้วผละออกจากบ้าน “เธอจัดการไปก่อนแล้วกัน ฉันจะไปดู” ชีพเรียกฉ่ำ “ฉ่ำไปด้วยกัน”
ฉ่ำตามชีพไป รสสุคนธ์ยกหูหมุนหมายเลขรอสาย “คุณไกรหรือ ฉันรสสุคนธ์นะ..มาพบฉันด่วน เรื่องเกี่ยวกับการโอนทรัพย์สินของคุณลั่นทมเป็นของ คุณชีพน่ะซี ฉันต้องการให้เรียบร้อยในช่วงเช้า เพราะช่วงบ่ายฉันกับคุณชีพจะไปจดทะเบียนสมรสกัน”
หวานได้ฟังถึงกับตะลึง สวาท จิ้มลิ้มและยาใจชะงัก รสสุคนธ์วางสายจะขึ้นชั้นบน   
“เดี๋ยว นังรส แกคิดจะทำบ้าอะไรอีกเนี่ยไม่ได้ยินเหรอว่าคุณผู้หญิงอาจจะฟื้นขึ้นมาแล้วก็ได้
รสสุคนธ์ไม่สนใจหวาน หันไปบอกสวาท “นี่แก..อีกสิบห้านาที ขึ้นไปปลุกหน่อยนะ เมื่อคืนไม่ได้นอนเลย” รสสุคนธ์ยิ้มกวนๆ “แล้วต่อไปไม่ว่าใครห้ามเรียกฉันว่านังรสเด็ดขาด ฉันไม่ยกเว้นให้ใครทั้งนั้น”
รสสุคนธ์ปรายตาไปทางหวาน 
“หนอย...นังวัวลืมตีน ไม่เห็นหัวข้าเลยนะ เจ้าประคุณเอ๊ย ขอให้คุณผู้หญิงฟื้นจริงๆทีเถอะ”
“ถ้าน้ายังไม่หุบปาก อย่าหาว่าฉันเนรคุณนะ”
“โอ๊ยข้าไม่ว่าหรอก ทุกวันนี้ก็เนรคุณอยู่ทนโท่แล้ว ข้าเตือนแล้วนะนังรสเวรกรรมมันมีจริง เอ็งเตรียมตัวไว้ให้ดีเถอะ”
รสสุคนธ์โมโห เดินปึงๆขึ้นบันไดไป หวานมองตามอย่างระอา “อีหลานชั่วอีบัวใต้น้ำพูดเท่าไรไม่สำนึก”
สวาท จิ้มลิ้มและยาใจกระแซะเข้ามา
“ถามจริงๆน้าหวานอยากให้คุณผู้หญิงฟื้นจริงๆเหรอ” สวาทถาม

42 หน้า