บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ รักเร่ ตอนที่ 15 (2/2) หน้า 11
“ถึงวายูนจะแต่งงานไป แต่ยังไงๆ ผมก็ยังต้องทำหน้าที่พ่อให้ลูกของผมอยู่ดีละครับคุณน้า แล้วที่ผมกลับมาที่บ้านนี่ ก็เพราะผมจะกลับมาดูจัดห้องให้ลีล่าสักห้องนึง ลูกผมจะได้มีห้องเป็นของตัวเองที่บ้านนี้ด้วย”
“รามิลจะทำยังงั้นไม่ได้นะ”
รามิลไม่ตอบแต่ลุกเดินไป นิตยามองด้วยความโกรธจัด
คุณหญิงนิต้าร้องตกใจเมื่อได้ยินที่นิตยาเล่าให้ฟัง “ตายๆ ถ้าตารามิลทำยังงั้น มันจะดูไม่ดีเลยนะคะคุณนิต ตารามิลกลายเป็นผู้ชายเรือพ่วง มีลูกเป็นภาระ แต่ไม่แต่งงานเป็นตัวเป็นตน ทีนี้ลูกคนดีๆที่ไหนเขาจะกล้ามาดองกับคุณนิตล่ะคะ” นิตยานิ่งอึ้งไป
กัญญารัตน์แอบเดินเลี่ยงออกไปโทรศัพท์ทันที “คุณปัทเหรอคะ ฉันมีเรื่องคุณรามิลจะมาเม้าให้ฟังค่ะ”
วายูนกับนิโคไลกำลังนั่งกินอาหารอยู่ด้วยกัน ท่าทางนิโคไลเอาใจวายูนมาก สักครู่รามิลก็เข้ามา พอวายูนเห็นรามิลก็หน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที
“ผมไม่รบกวนเวลาของคุณนานหรอกวายูน ผมแค่จะมาบอกว่า..ตอนนี้ผมกำลังทำห้องให้ลีล่าที่บ้านของผม เวลาลูกไปค้างที่บ้านผม จะได้มีห้องเป็นของตัวเอง..ผมมาบอกเท่านี้ละ” แล้วรามิลก็เดินออกไปเลย ปล่อยให้วายูนนั่งอารมณ์เสียต่อไป นิโคไลมองวายูนอย่างครุ่นคิด
วายูนกับนิโคไลเพิ่งกลับมาจากทำงาน เจออาพร้อมจิตและพริ้งกำลังช่วยกันทำกับข้าวกันอยู่
“กลับมาแล้วเหรอยายวา”
“ค่ะ วันนี้ยายลีล่าเป็นยังไงบ้างคะ” ขาดคำ ลีล่าก็เดินออกมาจากห้องมีสีเปรอะเลอะเทอะไปทั้งตัว “ตายแล้ว ไปเอาสีที่ไหนมาเล่นน่ะลูก”
“พ่อเขาซื้อมาให้เมื่อวันก่อนน่ะวา”
พอได้ยินว่าเป็นของที่รามิลซื้อมาให้ วายูนก็อารมณ์พุ่งปรี๊ดโกรธโดยไม่มีเหตุผล เดินไปอุ้มลีล่าแล้วเอาไปล้างตัวที่อ่างล้างมือทันที “คนไม่เคยเป็น “พ่อ” ไม่รู้เลยว่าอะไรควรให้ลูกเล่น” วายูนล้างตัวลีล่าไม่ถนัด เลยถอดแหวนหมั้นของนิโคไลที่ใส่อยู่วางไว้ที่ข้างอ่าง
นิโคไลท้วง “แต่เด็กเล่นสีนี่มันเป็นเรื่องปกตินะวายูน”
วายูนแว๊ดใส่นิโคไลอย่างลืมตัว “คุณไม่ต้องไปเข้าข้างเขาหรอก ดูสิเนี่ย ถ้าสีเข้าตา ตาบอดขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบกัน” วายุนถูสีออกจากตัวลีล่าอย่างแรง ลีล่าหน้าเหยจะร้องไห้
อาพร้อมจิตกับพริ้งอดรนทนไม่ไหว ลุกขึ้นไปคว้าตัวลีล่ามาจากวายูน อาพร้อมจิตเอ็ด “วายูน”
วายูนเริ่มได้สตินิ่งไป พริ้งคว้าตัวลีล่าแล้วอุ้มไปที่ห้องลีล่าทันที วายูนรู้สึกตัวว่าอารมณ์รุนแรงเกินกว่าเหตุ ก็เดินเข้าไปสงบสติอารมณ์ในห้องของตัวเอง อาพร้อมจิตมองตามแล้วถอนใจ เดินตามไป ทิ้งให้นิโคไลอยู่คนเดียว นิโคไลถอนใจกลุ้มแล้วตาเหลือบไปเห็นแหวนหมั้นของเขายังคงวางอยู่ที่ข้างอ่าง