บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ รักเร่ ตอนที่ 15 (2/2) หน้า 14

วายูนกลับมาถึงอพาร์ตเม้นต์ หน้าซีดเซียว  

อาพร้อมจิตรีบเข้ามาหา “เกิดอะไรขึ้นวายูน ทำไมนิโคไลเขาถึงได้เอาแหวนหมั้นของเขามาฝากไว้ที่อา แล้วก็มาถามถึงเรื่องไปมอสโคว์ นี่มันเรื่องอะไรกัน”

วายูนโผเข้ากอดอาพร้อมจิตแล้วร้องไห้อีก “นิโคไลเขาจะกลับไปทำงานที่มอสโคว์ค่ะอา เขาขอให้วาตัดสินใจ แต่วา..”

“..ไม่อยากไปจากที่นี่ก็เพราะคุณรามิล อย่าโกหกอาต่อไปอีกเลยวา อารู้และนิโคไลก็รู้ว่าวายังรักเขาอยู่ ขืนแต่งงานกันไป ชีวิตคู่ก็มีแต่จะพังเท่านั้น” อาพร้อมจิตถอนใจแล้วเอาแหวนยัดใส่มือวายูน “วาควรจะเอาแหวนนี่ไปคืนเขาเสีย..มันไม่ใช่ของเรา..”

อาพร้อมจิตเดินออกไป ปล่อยให้วายูนยืนมองดูแหวนหมั้นอยู่ตามลำพัง..ในที่สุดวายูนก็ทรุดตัวลงเพราะยืนไม่อยู่  กอดตัวเองแล้วร้องไห้ นึกถึงภาพเหตุการณ์ต่างๆระหว่างตัวเองกับนิโคไล 

ภาพเรียนหนังสือด้วยกัน

ภาพนิโคไลแบกวายูนขึ้นบันไดตอนวายูนขาแพลง

ภาพนิโคไลเอาดอกไม้ให้วายูนที่งานโอเปร่าบอลล์

ภาพนิโคไลพาวายูนไปฝากท้อง

ภาพนิโคไลดูแลวายูนที่วาเค้า

ภาพตอนนิโคไลอยู่ในห้องคลอดกับวายูน

ภาพตอนนิโคไลช่วยเลี้ยงลีล่าแรกเกิด

ภาพตอนนิโคไลช่วยเลี้ยงลีล่าตอนโต

ภาพนิโคไลตอนคุกเข่าของวายูนแต่งงานที่โรงแรมซัคเกอร์

และสุดท้ายตอนที่นิโคไลรวบตัววายูนมากอด แล้วจูบที่หน้าผากวายูนอย่างแผ่วเบา “จำไว้นะวายูน  ไม่ว่าผมจะไปอยู่ที่ไหน  แต่หัวใจรักของผมจะอยู่ที่คุณเสมอ..”

วายูนนั่งนึกไปก็ร้องไห้แทบขาดใจอยู่ลำพังคนเดียว

หน้าอพาร์ตเม้นต์ของวายูน  อาพร้อมจิตเปิดประตูรับรามิลที่มาเคาะประตู สีหน้าไม่ค่อยดี “ผมเห็นวายูนลางานวันนี้  เขาเป็นอะไรรึเปล่าครับคุณพร้อม”

“เปล่าจ้ะ  “

“แล้วนี่เขาอยู่ไหมครับ”

“ไม่อยู่จ้ะ จะเข้ามาหาลีล่าไหมล่ะคุณ เข้ามาสิ”

รามิลเดินเข้าไป แต่ยังมองหน้าอาพร้อมจิตอย่างสงสัยที่อาไม่บอกอะไรเลย