บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 1 หน้า 3
คุณหญิงนิต้าเห็นสายตาของท่านทูตมองวายูนก็ไม่พอใจอย่างแรง “ดูคุณจะชื่นชมแม่นั่นมากนะคะ”
“อย่ามาหึงผมกับเด็กนั่นให้เสียเวลาเลยคุณหญิง ผมไม่ได้คิดอะไรกับเด็กนั่นเกินเลยไปกว่าเด็กในความดูแลเลย”
“ดิฉันไม่เชื่อ”
“คุณจะไม่เชื่อก็ตามใจนะ ผมแค่เอ็นดูเด็กนั่น..ที่เป็นเด็กดี และมีมานะอดทนอย่างที่สุด ถ้าเรามีลูกสาว ผมก็อยากมีลูกสาวเหมือนอย่างหนูวายูนนี่แหละ”
คุณหญิงนิต้าชักสีหน้าไม่พอใจ จะพูดต่อ แต่พอดีวายูนเดินเอาจานอาหารลงเสิร์ฟที่โต๊ะของท่านทูตพอดี คุณหญิงนิต้าจึงสงบปากลง
จังหวะนั้นมีแขกผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว รีบลุกขึ้นโบกมือพลางเรียกเสียงดัง “ทางนี้ไฮดี้ !”
วายูนหันขวับไปทันทีเพราะนึกว่าไฮดี้เพื่อนของเธอมา ที่แท้คนชื่อเหมือนกัน ทำให้ถาดอาหารที่กำลังเสิร์ฟอยู่เอียง อาหารหกราดลงบนตักคุณหญิงนิต้า คุณหญิงนิต้าร้องเอะอะเสียงดังขึ้นมาทันที “อ๊าย อะไรกันเนี่ย!!”
วายูนได้สติ รีบวางถาด แล้วเอาผ้าเช็ดที่กระโปรงให้คุณหญิงนิต้าอย่างลนลาน “ขอโทษค่ะคุณหญิง ดิฉันขอโทษ..”
“ชุดนี้ของฉันมากกว่าเงินเดือนหล่อนที่นี่ทั้งเดือนอีกนะยะ!”
ท่านทูตเอ็ด “คุณ!”
คุณหญิงนิต้าปรี๊ดมากขึ้น “ก็มันจริงนี่คะ“
วายูนหน้าเสีย คุณจินดาวิ่งออกมาจากในครัว รีบยกมือไหว้ขอโทษอย่างร้อนใจ “ดิฉันต้องขอประทานโทษคุณหญิงแทนเด็กของดิฉันด้วยนะคะ ดิฉันยินดีชดใช้ค่าเสียหายให้ชุดของคุณหญิงทั้งหมดเลยค่ะ”
“ดิฉันไม่อยากได้ค่าเสียหายหรอกค่ะ แต่ดิฉันอยากให้คุณจินดาทำอย่างอื่นให้ดิฉันมากกว่า”
“คุณหญิงอยากให้ดิฉันทำอะไรบอกมาได้เลยค่ะ”
คุณหญิงนิต้าไม่ตอบ แต่หันไปมองวายูนที่ยืนหน้าซีดอยู่ตรงนั้น..
ในครัว คุณจินดาเอา “ซองขาว” ใส่เงินซองหนึ่งยื่นให้วายูน วายูนมองแล้วเงยขึ้นมองหน้าคุณจินดา เห็นคุณจินดามีสีหน้าสุดเซ็ง วายูนหน้าเสียสุดๆ
“ถึงเธอจะเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ฉันชอบมากที่สุด แต่คนที่เธอไปมีเรื่องด้วยน่ะ เป็นถึงคุณหญิงท่านทูต ฉันก็ต้องทำตามที่คุณหญิงท่านต้องการ ไม่งั้นร้านเราก็คงอยู่ลำบาก เธอคงเข้าใจฉันนะ.. “
วายูนเม้มปากสะกดอารมณ์เสียใจเต็มที่ เอื้อมมือไปรับซองเงินมาจากคุณจินดาอย่างยอมจำนน..
ณ สวนสาธารณะแห่งหนึ่งในกรุงเวียนนา วายูนเดินท่าทางเหนื่อยล้า แล้วลงนั่งที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง หยิบซองขาวที่ได้จากคุณจินดาขึ้นมาดู สีหน้าเครียด “อยู่ๆก็ตกงาน เดือนนี้เพิ่งทำงานได้ไม่กี่วันเอง แล้วเงินนี่ก็ไม่พอค่าเช่าห้องเดือนนี้ด้วย” วายูนคิดถึงอาพร้อมจิตที่กรุงเทพฯ