บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 16
ในเต็นท์ที่พักโยสิตาและอธิน บุษกรหันขวับมาจ้องเขม็ง “นังมารร้าย เจ้ามันมารความสุขของข้า” โยสิตาสะดุ้งตื่นและตะลึงช็อคเพราะเห็นบุษกรเต็มตาอยู่ข้างเตียง “กลัวข้ามากขนาดนั้นเชียวรึเกศอาภา”
“บุษกร”
บุษกรหัวเราะ “ข้ามีตัวตนอยู่ทั้งในความฝัน แลความจริงของเจ้าทั้งยามหลับแลตื่น..เกศอาภา”
“ฉันคือโยสิตาไม่ใช่เกศอาภา ต่อให้อดีตฉันเป็นอะไร เป็นใครแต่ปัจจุบัน ฉันคือโยสิตา”
“เจ้าคิดจะหนีความผิดที่เจ้าก่อไว้กับข้ารึ”
“ออกไป”
“เจ้านั่นแหละ ออกไป..” บุษกรตวาด ร่างบุษกรกลายเป็นปีศาจน่ากลัวในชั่วพริบตา “ไสหัวไปให้พ้นจากผัวข้า อย่ามายุ่งกับผัวข้า” บุษกรแผดเสียง ปีศาจบุษกรเหมือนพุ่งเข้าจะทำร้ายโยสิตา โยสิตาปัดป้องสุดแรง
“โย...โย” อธินรีบลงจากเตียงมา เขย่าจับตัวโยสิตา “โย...ละเมอรึไงลูก หรือฝันร้าย”
โยสิตาได้สติคืนมา หันกลับไปมองอีกครั้ง ไม่มีปีศาจบุษกรอยู่ตรงนั้นแล้ว โยสิตายังใจเต้นโครมคราม ความจริงความฝันปะปนกันวุ่นวิ่งตามจนเหนื่อย
เช้าวันใหม่ไซท์งานขุดค้น ไข่เจียวในกระทะเกรียมจนไหม้ ควันกระทะคลุ้ง โยสิตายืนถือตะหลิวอยู่หน้าเตานั่นแหละ แต่เหม่อเหมือนใจลอยคิดอะไรอยู่
กฤตธรโผล่เข้ามาดู “เมนูอะไรน่ะคุณ”
“ก็ไข่เจียว”
กฤตธรชี้ไปที่กระทะ “แต่ตอนนี้ผมว่ามันเกินความเป็นไข่เจียวแล้วรึเปล่า”
โยสิตาหันไปมองไข่เจียวในกระทะ ก็ตกใจ รีบช้อนตักไข่เจียวไหม้ๆ นั้นขึ้นมา กฤตธรหัวเราะ
“ขำมากรึไง” โยสิตาไม่ขำด้วย
“ใครๆ เข้าก็ว่าไข่เจียวนี่ทำง่ายที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอครับ”
“สนุกมากไหมที่ได้เหยียบย่ำซ้ำเติมคนอื่น”
“ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นนะคุณโย” กฤตธรแปลกใจกับคำพูดของโยสิตา
“ถ้าคุณคิดจะมาช่วย ออกไปคอยข้างนอก นั่นน่ะเป็นการช่วยที่ดีที่สุด” โยสิตาหยิบถ้วยจะตีไข่ใหม่ กฤตธรหยิบไข่จะตีให้ “ถ้าคุณไม่ออกไป ฉันจะเป็นฝ่ายออกไปเอง”
กฤตธรยกมือยอมแพ้ คืนไข่ให้โยสิตา แล้วถอยออกไป โยสิตาอารมณ์ไม่ค่อยดี ฝันร้ายรวมกับนอนไม่เต็มตา