บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอน 16
หมู่บ้านสบข่อย ชาวบ้านหาบน้ำมาจากทางหนึ่ง..เข้าบ้านไป อินทร มีห่อผ้าคล้องบ่ามา ทำทีเป็นคนเดินทางเดินสวนมาจากอีกทาง ชาวบ้านอีกคน กำลังผ่าฟืนอยู่ลานหน้าบ้าน อินทรเดินเข้ามา ตักน้ำในหม้อน้ำหน้าบ้านขึ้นดื่ม “ขอกินน้ำหน่อยนะพี่ชาย”
“เจ้าอยู่บ้านไหนจะไปไหนกันล่ะ”
“ข้าคนบ้านดู่ จะไปเมืองหลวง ได้ยินมาว่า เจ้าอุปราชเปิ้นอยากได้ทหารเพิ่มอีกมาก ข้าอยากไปลองสมัครดู”
“เจ้าอุปราชหน่อเมือง เปิ้นเพิ่งกลับเมืองหลวงไปได้ไม่นาน”
“จริงๆเรอะ น่าเสียดาย... แล้วเปิ้นมาทำอะไรถึงที่นี่ล่ะพี่ชาย”
ชายป่าที่พัก อินทรรายงานศุขวงศ์
“ตรวจความเรียบร้อย ชายแดนงั้นเหรอ”
“เจ้าอุปราชหน่อเมือง ค้างแรมที่นี่ได้สองคืนก็กลับไป เจ้าน้อย”
“การมาของพวกเราครั้งนี้ไม่เสียเที่ยวใช่ไหมอินทร”
วัดร้าง อินทรสะพายห่อผ้าเดินเข้ามาในเขตวัดร้างใบไม้แห้งเกลื่อน บริเวณ เหมือนถูกทิ้งให้ร้างไม่มีคนดูแลอินทรมองโดยรอบ ก็ไม่เห็นใคร อินทร เดินตรงไปที่วิหาร สมุนหน่อเมืองออกมาจากมุมหนึ่ง
“เจ้าเป็นใคร.. เข้ามาทำไม”
“ข้าเดินทางผ่านมา..กะว่าจะขอผักแรมที่นี่สักคืนหนึ่ง..พรุงนี้เช้าจะได้เดินทางต่อ”
“ที่นี่ไม่ใช่จะให้ใครมาพักแรมไปเสีย...ไปให้พ้น”
“ขอโทษที. ข้าไม่รู้จริงๆ แต่ไหนๆก็เข้ามาแล้ว ข้าขอเข้าไปกราบพระสักหน่อยเถอะนะพี่ชาย
“ไม่ได้..ที่นี่เป็นเขตหวงห้าม..ออกไปได้แล้ว แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก”
“ได้ๆๆข้าขอโทษ ถ้าความโง่เขลาของข้าทำให้ท่านรำคาญใจ”
อินทรหันกลับไปมองทางวิหาร สมุนหน่อเมืองอีกคน เดินออกมาจากในวิหาร อย่างคุมเชิง อินทร เดินกลับออกมา อย่างไม่ให้มีพิรุธ