บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอน 16 หน้า 3
บริเวณวัดร้าง....พระจันทร์เดือนเสี้ยวใกล้ถึงคืนเดือนดับ ศุขวงศ์ อินทรและพวกซุ่มดูความเคลื่อนไหวในวัดร้าง ที่ลานวัด...สมุนหน่อเมือง ออกมาเติมฟืนท่อนใหญ่ลงในกองไฟที่ใกล้มอด แล้วกลับเข้าไปในวิหาร
“พวกมันมีกันอยู่ซักกี่คนอินทร”
“ไม่รู้เลย เจ้าน้อย ที่แน่ๆกลางวันอินทรแห็นสอง แต่กลางคืนอย่างนี้ มันอาจจะมีเพิ่มก็ได้”
ศุขวงศ์ใช้ความคิดอย่างหนัก
“เอายังไงดีเจ้าน้อย จะถอยกลับไปก่อน รอให้แน่ใจกว่านี้ ค่อยลงมือหรือว่า”
“ไม่หรอกอินทร เราเดินมาเต็มก้าวแล้ว คงไม่ถอยหลังกลับแน่”
วิหารร้าง สมุนหน่อเมืองลุกพรวดพราดขึ้น เพราะสำลักควันไฟหนาแน่น เมื่อวิ่งออกมาดูจึงเห็นว่า ไฟกำลังลุกไหม้ด้านนอกวิหารด้านหนึ่ง “ไฟไหม้....ไฟไหม้” เกิดความโกลาหล....สมุนหน่อเมือง5-6คนกรูกันออกมาช่วยกันดับไฟ ศุขวงศ์ อินทร กับพวกลักลอบเข้าไปในอีกด้านของวิหาร
ศุขวงศ์ อินทร กับพวกเข้ามาในวิหารด้านหลังองค์พระ ลังอาวุธ ถูกเรียงสุมไว้มุมหนึ่ง
“เปิดออกดู อินทร”
บริวารช่วยกันยกลัง ที่กองอยู่ลงมา เปิดดู ศุขวงศ์เห็นเต็มตา....อาวุธร้ายแรงเต็มลังทุกใบ
“จะเอายังไงกันดีเจ้าน้อย ทำลายทิ้งเสียที่นี่เลย ก็แนบเนียนดี”
“ไม่ได้หรอกอินทร ที่นี่ถึงจะเป็นวัดร้างแต่ยังไงก็ยังเป็นวัดอยู่ดี”
นอกวิหาร สมุนหน่อเมืองช่วยกันดับไฟที่ลุกไหม้ด้วยกิ่งไม้สดจนไฟพอจะเบาลงบ้างแล้ว
“คนบุกรุก มีคนบุกรุก” เสียงสมุนตะโกนมาจากหน้าวิหาร สมุนทุกคน เฮลโลไปที่วิหารทันที