บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอน 6 หน้า 5
เรือนรับรอง ตอนเช้าตรู่ ศุขวงศ์ อินทร เดินลงมาจากเรือน พญาวังขวาผ่านมาพอดี
“เจ้าจะไปไหนแต่เช้าเจ้า”
“วันพรุ่งเราก็จะกลับเชียงพระคำแล้ว วันนี้เลยตั้งใจว่าจะขอเที่ยวป่าเชียงเงินเสียหน่อย ท่านพญาวัง”
“เจ้าจะต้องเพลิดเพลินกับป่าเชียงเงินแน่เจ้า ว่าแต่เสบียงอาหารกลางวัน เจ้าได้เตรียมไปรึไม่ ถ้ายังไม่ได้เตรียม ข้าเจ้าจะได้ให้แม่ครัวที่ห้องเครื่องตระเตรียมให้”
“อย่าลำบากไปเลยท่านพญาวัง อินทรเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้วละ ขอบใจท่านมาก เราคงไม่เข้าไปลึกมากหรอก บ่าย ๆ เย็น ๆ ก็คงกลับเข้ามาแล้ว”
“เจ้า...เที่ยวป่าให้สนุกนะเจ้า”
ศุขวงศ์พยักหน้าเป็นสัญญาณกับอินทรก่อนจะพากันออกไป
ชายป่า จุดนัดพบ ม้า 6 ตัว รอพร้อมสำหรับการเดินทาง อินทรกับชายฉกรรจ์ชุดดำทั้งสี่รออยู่ที่ม้า
ศุขวงศ์เดินออกมาจากแนวป่าเปลี่ยนชุดเป็นชุดดำ กลมกลืนกับลูกน้องทั้งสี่ ซ่อนชุดเสื้อกางเกงที่สวมมาไว้มุมหนึ่ง อินทรส่งบังเหียรม้าให้ศุขวงศ์
“ขอบใจมากอินทร...เจ้ารีบกลับไปสมทบกับแบร็กกิ้นเถอะ ป่านนี้คงจะรอเจ้าแล้ว”
“เจ้าต้องรักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีด้วยนะเจ้า”
“ไม่ต้องเป็นห่วงเราหรอก เรามั่นใจว่าแผนของเรารัดกุมดีพอ ฝากเจ้าดูแลแบร็กกิ้นให้ดีด้วย แล้วพบกันที่ชายแดนก่อนเข้าเชียงพระคำ อินทร”
ศุขวงศ์ขึ้นม้า ชายฉกรรจ์ทั้งสี่ขึ้นม้า แล้วควบตามศุขวงศ์ออกไป อินทรอดห่วงไม่ได้
ห้องมิ่งหล้า เช้าตรู่ บริวารกำลังพันผ้าปิดหน้าอกให้มิ่งหล้า ฟองจันทร์นำผ้าซิ่นกับเสื้อชุดใหม่ เข้ามาวางแทนชุดที่มิ่งหล้าเตรียมไว้และจะหยิบชุดสีม่วงออกไป “เจ้าจะทำอะไรฟองจันทร์”
“ข้าเจ้าเอาชุดนี้มาเปลี่ยนแทนเจ้า”
“วางลงอย่างเดิม อย่ามายุ่งกับเสื้อผ้าของข้า”
“ไม่ได้หรอกเจ้า”
มิ่งหล้าตวาดแรง “ข้าสั่งให้วางลงอย่ามาแตะต้องของของข้า”
ฟองจันทร์ชะงัก “ไม่ได้หรอกเจ้า”
มิ่งหล้าปราดเข้ามาด้วยความโกรธ ตบหน้าฟองจันทร์แล้วยื้อแย่งเสื้อ ผ้าซิ่นกลับไป
“เจ้าบังอาจมาก...ออกไปอย่ามาให้ข้าเห็นหน้า”
“ข้าเจ้าก็ต้องทำตามคำสั่งเหมือนกันเจ้า”
“ใคร...คำสั่งใคร”
“แม่เอง” ข่ายคำก้าวเข้ามาในห้อง “แม่สั่งฟองจันทร์มันเอง”
“ลูกจะนุ่งผ้าใส่เสื้อตัวไหนมันก็เรื่องของลูก เจ้าแม่จะมาวุ่นวายทำไม”