บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 22 หน้า 8
ตะเภาสั่นเครือ “ถ้าฉันทำแบบนั้นได้ก็ดี แต่มันทำไม่ได้ ทั้งๆที่เค้าโกหกหลอกลวงสารพัด แต่ฉันก็ลืมเค้าไม่ได้จริงๆ เค้าทำฉันเจ็บ เจ็บจริงๆนะจ้ะ” แม่แจ้มองตะเภาตั้งแต่บนลงล่าง
“โถ...มันทำลูกเจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ ทูนหัวของแม่” แม่แจ้ประคองตะเภา
“เอาเถอะลูก อยากร้องไห้ก็ร้องเลย แต่ต่อไปต้องจำไว้นะลูก ไม่มีใครรักหนูเท่าพ่อกับแม่อีกแล้ว”
“หัวใจคนอื่นมันเปลี่ยนกันได้ หลอกกันได้ แต่หัวใจของพ่อกับแม่ไม่เคยเปลี่ยนนะลูก ตะเภา หัวใจฉันก็ไม่เปลี่ยน คอยดูสิ ชั้นจะต้องแก้แค้นให้ได้ หนอย...มาทำใช้มุขเก่าๆ ไอ้พวกรถไฟ เรือเมล์ ยี่เก ตำรวจ นายเจอชั้นแน่สารวัตรเพลิง”
ฐานทัพของเจมส์ แสนกับเจมส์กำลังดื่มและหารือกันอยู่ โดยมีสิงโต ชาญคอยคุ้มกัน
“เมื่อวานผมให้เพื่อนนักการเมืองของผมที่กรุงเทพจัดการกับเรื่องสายสืบให้แล้ว” เจมส์ชูแก้ว “ไม่ต้องห่วง อีกไม่ช้าไอ้พวกนั้นมันจะต้องถอยทัพไปจากเมืองพล” เจมส์ดื่ม แต่แสนไม่มีอารมณ์
“แต่เราไม่รู้ว่ามันสืบความลับของเราไปมากน้อยแค่ไหน แผนการของเราอาจจะรั่วไหลก็ได้”
“ถึงรู้ไปก็เท่านั้น อย่าวิตกไปเลยคุณแสน คิดถึงผลประโยชน์เข้าไว้ ถ้าแผนของเราสำเร็จเมื่อไหร่ ทั้งภูมิภาคนี้จะต้องเป็นของเรา”
บนรถแสน สิงโตกำลังขับรถส่งแสนกลับไร่ แสนมีท่าทีเงียบขรึม
“ตกลงแผนของผู้การเจมส์ มันคืออะไรกันแน่ครับนายแสน ทำไมนายถึงต้องคิดหนักขนาดนี้”
“มันใหญ่โตกว่าที่กูเคยคิดไว้ งานนี้ไม่ใช่แค่ยึดเมืองพล แต่มันคือการแบกแยกดินแดนแถบนี้ทั้งหมด”
สิงโตอึ้ง “แบ่งแยกติดแดน”
แสนหวนคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้
หนองนํ้าเมืองพลที่แสนและเพลิงนัดเจอเจมส์กับชาญ แสนที่กำลังโต้เถียงกับเจมส์ “ระเบิดเมืองทิ้ง”
“เราสะสมอาวุธสะสมกำลังคนมาก็เพื่อรอวันนี้ และมันเป็นหน้าที่คุณที่ต้องสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมา”
ชาญเสริม “ความพินาศทั่วทั้งจังหวัดจะก่อให้เกิดความปั่นป่วน รัฐบาลของคุณรับมือปัญหานี้ไม่ไหวแน่”
“และกองทัพของเราก็จะเข้ามากอบกู้สถานการณ์ และมีข้ออ้างในการตั้งฐานทัพเพื่อดูแลความสงบ เสร็จงานนี้เมื่อไหร่คุณจะได้กลายเป็นเจ้าพ่อที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในภูมิภาคนี้ ส่วนเราก็ได้มีฐานทัพ มีแหล่งอำนาจบนแผ่นดินไทย”
“มันเสี่ยงเกินไป สำหรับผลประโยชน์แค่นั้น ถ้าผมอยากเป็นใหญ่ ก็ไม่เห็นต้องทำตามแผนของคุณ
เจมส์แค่นยิ้มแล้วหันมาบุ้ยใบ้ให้ชาญพูดแทน “ที่คุณคิดว่าเสี่ยง ก็เพราะยังไม่เห็นผลประโยชน์ที่มากพอ”