บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 4
คมแฝก ตอนที่ 4
บทประพันธ์ เสนีย์ บุษปะเกศ
บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ นันท์ปภัสร บุษปะเกศ
บ้านแสน ขวานวางร่างเพลิงในห้องหนึ่งภายในบ้านแสน แสนจ้องหน้าเพลิงด้วยความไม่พอใจ เพลิงดูเหมือนไม่ได้สติหลับไม่รู้เรื่อง
“ฝีมือไอ้เพลิงมันไม่ธรรมดา ถ้าเอามันมาเป็นพวกเราได้...ต้องมีประโยชน์แน่๐
“แต่คนหัวแข็งอย่างมัน...คงไม่ยอมให้เราง่ายๆ”
“ไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธ แสน ราชสีห์ เพราะถึงมันปฏิเสธ...ข้าก็มีวิธีทำให้มันน้อมรับอย่างเต็มใจ”
แสนสั่งขวาน “ไอ้ขวาน เฝ้ามันไว้ พรุ่งนี้กูจะกลับมาดูมัน”
แสนสั่งมั่น ”ไอ้มั่น ไปจัดการงานที่กูสั่งไว้ให้เรียบร้อย”
ห้องหนึ่งในบ้านแสน เพลิงยังสลบอยู่ แสนเปิดประตูเข้ามา “ไอ้ขวาน มันเป็นยังไงบ้าง”
“ยังไม่ฟื้นเลยครับนาย”
“จัดการให้เรียบร้อย ฉีดเข้าไปสองเข็มเลย ทำให้มันติดจนถอนตัวไม่ขึ้น”
“ครับนาย” ขวานดึงปลอกเข็มฉีดยาทิ้งไป แล้วเดินตรงเข้ามาที่เพลิง โดยมีแสนยืนคุมอยู่อย่างใกล้ชิด
เข้มเดินเข้ามารายงานแสนด้วยนํ้าเสียงเร่งร้อน
“นายแสนครับ...ไอ้มั่นติดต่อมาทางวิทยุสื่อสาร บอกว่ามีเรื่องด่วน” แสนรีบเดินออกไปจากห้องนั้นโดยมีเข้มเดินตามออกไป ขวานกดเข็มฉีดยาไล่ฟองอากาศ แล้วมองไปทางเพลิงอย่างเย้ยหยัน
ห้องลับในบ้านแสน มีวิทยุสื่อสารติดอยู่มากมาย คล้ายเป็นสถานีฐานสื่อสารขนาดใหญ่ แสนเดินเข้ามาหยิบวิทยุสื่อสารแบบตั้งโต๊ะมาพูดติดต่อกับปลายสาย “ว่าไง...มีอะไรด่วน”
ในรถบรรทุกขนาดใหญ่ มั่นขับรถบรรทุกพูดวิทยุสื่อสารตอบแสน โดยมีลูกน้องนั่งอยู่ข้างๆ ถือปืนยาวระแวดระวังพร้อม “เราได้ของมาน้อยกว่าที่สั่ง”
“เกิดอะไรขึ้น แล้วได้มาเท่าไร”
“คันเดียวครับนาย อีกคันโดนกักที่ฝั่งโน้นก่อนถึงชายแดน”
“ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น”