บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 18 หน้า 6
“โห มาแปลก มาเข้ม จะไปบวชหรือไงเนี่ย”
“เธอฟังฉันให้ดีนะ...ต่อจากนี้ไปอาจจะมีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น แต่ไม่ว่ามันจะเลวร้ายสักแค่ไหน ฉันก็อยากให้เธอรู้ ว่าฉันทำไปเพราะหวังดีต่อทุกคน”
“พูดอะไรประหลาดๆ” ตะเภาอังหน้าผาก “ไม่สบายหรือเปล่า”
“สัญญาก่อนสิว่าเธอจะเชื่อใจฉัน”
ปัจจุบัน ตะเภาคิดแล้วก็รำพึงออกมา “เพลิง ป่านนี้นายจะเป็นยังไงบ้าง”
ในห้องพักเพลิง เพลิงถูกล่ามโซ่ทั้งสองมืออยู่ในห้องมืดอับทึบ สักครู่ประตูก็เปิดทางให้สิงโต มั่นก้าวเข้ามา สิงโตหัวเราะชอบใจ “ฮ่าๆๆ เนี่ยเหรอวะ อินทรีย์ เขมราฐผู้ยิ่งใหญ่ ถูกล่ามโซ่เหมือนหมาดีๆนี่เอง”
“เลิกเห่าได้แล้วไอ้สิงโต บอกมาเลยดีกว่าว่ามึงต้องการอะไร”
“นายแสนมีคำสั่งให้กูเอาของขวัญมามอบให้มึง” สิงโตว่าแล้วก็บุ้ยหน้าให้มั่นนำถาดอุปกรณ์ฉีดยาตรงมา
“เห็นพี่เซ่งบอกว่าตอนอยู่ในคุก มึงชอบเล่นยาไม่ใช่เหรอวะ”
“เล่นแต่ของสั่วๆ คงไม่เคยเจอทีเด็ดสิท่า”
“พวกมึงจะทำอะไร อย่าบ้านะ”
“อย่าปฏิเสธไปเลยไอ้อินทรีย์ เพราะนี่เป็นของกำนัลจากนายแสน” สิงโตสั่งมั่น “เฮ้ย จัดการโว้ย”
มั่นจัดการสูบยาเข้าหลอด เพลิงมองด้วยความสยอง “ไอ้บ้า ฉีดขนาดนี้มันถึงตายเชียวนะโว้ย”
“ไม่ตายก็ติด ขี้ยาอย่ามึง กลัวด้วยเหรอวะ เอาน่า แล้วจะติดใจ”
“กูไม่เอา กูบอกว่ากูไม่เอา”
สิงโตกวักมือให้มั่นเข้ายื้อตัวเพลิงและช่วยกันอุดปาก มั่นจัดการรัดแขนและฉีดยาเข้าเส้นเลือดเพลิงจนหมด เพลิงพยายามขัดขืนอยู่จนวินาทีสุดท้าย
ในห้องพักเพลิง เข็มอัดยาเข้าสู่ร่างกายทางแขน รูม่านตาของเพลิงขยายกว้างอย่างรวดเร็ว หดเข้าเท่าหัวเข็มหมุด เพลิงทรุดตาลอย หายใจระสํ่า เหมือนตกอยู่ในสภาพช็อค สิงโตหัวเราะก๊าก เพลิงเห็นภาพทุกอย่างบิดเบี้ยว ประสาทของเพลิงทำงานหลอนไปเพราะฤทธิ์ยา
“ฮ่าๆๆ ถึงกับเป๋เลยเหรอวะไอ้อินทรีย์ ถึงใจสิท่า” สิงโตสั่งมั่น “เฮ้ยไอ้มั่น จัดให้มันอีกเข็มโว้ย”
มั่นอึ้ง หุบยิ้ม “จะดีเหรอพี่ เดี๋ยวมันขาดใจตายขึ้นมาจะว่ายังไง”
สิงโตเอ็ด “กูสั่ง!!” มั่นลังเล แต่จัดยามาอีกเข็มแล้วไม่ทันใจสิงโต สิงโตคว้าเข็มมาถือไว้ ตรงเข้าไปหาเพลิง
“เอามานี่”