บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 2
รถตี๋ใหญ่จอดอยู่ในเงามืด ตี๋ใหญ่หันมองร่างดาบยุทธที่กระตุกเฮือกๆอยู่เป็นจังหวะ ตี๋ใหญ่หนักใจ คิดหาทางออก ตี๋ใหญ่หันเหลียวมองถุงเงินที่เปิดอ้าอยู่ เห็นเงินสดอยู่เป็นปึกอยู่สองสามถุง ตี๋ใหญ่ติดสินใจขับรถออกไป
ลานจอดรถที่เพิ่งเกิดเหตุ ศพแม่ถูกเอาผ้าปิดหน้า ยกขึ้นไปบนรถมูลนิธิ บัญชาเดินเข้ามาดูสถานที่เกิดเหตุ บัญชาเดินตรงไปยังรอยที่พ่นพื้นเป็นรูปแม่ กับน้องสาวไซเรนนอนตายพร้อมคราบเลือด บัญชาเดินไปยังตำแหน่งที่แฟรงค์กี้ยกปืนขึ้นจะยิงแม่กับน้องสาวไซเรน บัญชามองไปรอบๆ สะดุดที่จ่าแดงในชุดตำรวจยืนคุยกับเจ้าหน้าที่มูลนิธิ
บัญชาเดินเข้าไปไหว้ จ่าตกใจรีบตะเบ๊ะ “สบายดี..จ่าแดง”
“สวัสดีครับท่าน”
“ท่านเทิ่นอะไรพี่ ไม่ได้จ่าแดงผมกับนายไม่รอดมาถึงทุกวันนี้หรอก เออพี่...ไอ้เจี๊ยบบางบอนที่เราไปล้อมจับมันที่บ้านสวน แล้วที่สายเสือกเป็นหนอนล่อเราเข้าไปถูกมันล้อมซัดด้วยอาก้า ถ้าไม่ได้พี่ผมเป็นผีไปแล้ว ตอนนี้มันออกมาแล้วนะจ่า….ห่าค้ายาเป็นกิโลติดห้าหกปี แม่งออกมาเดินเล่นและ เส้นแม่งแข็งจริง”
“มันก็เป็นเรื่องปกติครับผม”
“แล้วนี่มันเรื่องอะไรจ่าแดง”
“พยานบอกว่ามีคนแต่งกายคล้ายตำรวจยิงต่อสู้ชุดรปภ. เอสจี ซิเคียวริตี้ แต่มีเด็กหญิงกับพี่ชายถูกลูกหลงนำส่งโรงพยาบาลไปแล้ว ส่วนแม่เด็กเสียชีวิตคาที่ รปภ.เสียชีวิตในห้องน้ำห้าง 1 คน โดนยิงเสียชีวิตหน้ารถ 1 คน ครับผม”
“ก็วางแผนปล้น แต่ทำไมมีเด็กกับแม่ด้วย”
“เป็นครอบครัวของดาบยุทธ หนึ่งในรปภ. ประจำรถ แต่หายตัวไป พยานบอกว่าก่อนเหตุการณ์ไอ้ยุทธไปกินไอติมในห้างกับครอบครัวครับผม”
“ทำไมมีเด็กกับแม่ด้วย ผมเห็นจ่าแดงเรียกชื่อดาบยุทธ รู้จักกันเหรอครับ”
“สมัยก่อนเคยทำงานด้วยกันครับ”
“ลูกชายบาดเจ็บ เมียโดนยิงตาย ลูกสาวโดนเข้าไปอาการสาหัส แล้วเจ้าตัวหายไปไหน จ่าแดงมาช่วยผมทำคดีนี้ละกัน”
“โอย…ตุลานี้ก็เกษียณแล้วครับ อย่าเลยครับผมไม่ได้ลงพื้นที่มาหลายปีแล้ว สู้หนุ่มๆ ไม่ได้หรอกครับ”