บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 3 หน้า 3
สหรัฐกับเหินฟ้าเดินเข้ามาในคารามายน์
เฮียศาสตร์รีบเดินเข้ามาหา “ไปไหนมาวะ”
“ผมก็ไปหาทางสืบเรื่องที่ทอร์นาโดตามที่ป๊าสั่งนะสิคร้าบบบ”
“แล้วได้เรื่องไหมวะ”
“ยังครับป๊า”
“ว๊า! ทำไมชักช้ายังงี้ล่ะโว๊ย! การทำธุรกิจน่ะ จะมามัวแต่คิด มัวแต่หาข้อมูล มันจะไม่ทันกินชาวบ้านเค้านะโว๊ย ยิ่งธุรกิจคาเฟ่อย่างเรา มันต้องคิดเร็ว ทำเร็ว เข้าใจไหม”
“เอาเถอะน่าป๊า ผมรับรองว่าผมจะหาทางเข้าไปสืบเรื่องในทอร์นาโดกลับมาบอกป๊าให้ได้แหละ แต่ป๊าต้องใจเย็นๆหน่อย”
“แต่ป๊าของแกใจร้อนโว๊ย ฉันจะต้องเอาชนะนังสวยมันให้ได้” เฮียศาสตร์เดินไป สหรัฐหน้าเหนื่อยใจ
หลังเวที ที่ทอร์นาโดคาเฟ่ เจ๊สวยยืนแอบดูการทำงานของขวัญใจอยู่อย่างเงียบๆ ไม่มีใครเห็นเจ๊สวย ขวัญใจกำลังวิ่งวุ่นช่วยสาวๆแต่งตัว
ดวงดาวฉวยเอาชุดของมะม่วงหาวไปใส่แทนชุดที่เลื่อมขาด “เอามานี่!”
“เอ๊า! พี่ดาวเอาชุดฉันไปใส่ แล้วฉันจะเอาชุดที่ไหนใส่กันล่ะ”
“ไม่รู้! แล้วก็ไม่สนใจอยากจะรู้ด้วย!” ดวงดาวเดินเข้าหลังม่านสำหรับเปลี่ยนชุดไป
มะม่วงหาวหันรีหันขวาง แล้วหันไปคว้าชุดของมะนาวโห่มาแทน
มะนาวโห่โวย “อ๊ายยยย! มาเอาชุดฉันไปทำไมยะยายมะม่วง เอาคืนมานะ”
“ไม่”
มะนาวโห่ยื้อชุด “เอามา!”
“ไม่”
“เอามา!”
ดวงดาวได้ยินสองสาวทะเลาะกันแล้วก็ยิ้มเยาะ ตะโกนออกไป “จำไว้ก็แล้วกัน คนที่ทำให้เราทุกคนต้องเดือดร้อนเรื่องชุดอย่างงี้ ก็คือนังเด็กใหม่นะ”
ขวัญใจเม้มปากด้วยความเจ็บใจ เหลียวมองดูอะไรบางอย่าง แล้วนิ่งคิดอยู่สักครู่ก็วิ่งเข้าไปแทรกระหว่างมะม่วงหาว มะนาวโห่ “มะม่วง มะนาว อย่าทะเลาะกันเลยจ้ะ ขวัญมีวิธีทำให้ทั้งสองคนมีชุดสวยใส่ขึ้นเวทีไม่ซ้ำเลย”
ทั้งมะม่วงหาว มะนาวโห่ ครูปิ๋ม หันมามองขวัญใจอย่างประหลาดใจ เจ๊สวยก็ประหลาดใจเช่นกัน
บนเวที มะม่วงหาว มะนาวโห่ กำลังร้องเพลง และเต้นอยู่บนเวทีอย่างเมามันมาก โดยใส่ชุดที่เพิ่งแย่งกันอยู่ในฉากที่แล้วคนละท่อน คนนึงได้เสื้อไปใส่ อีกคนได้กระโปรงไปใส่ โดยคนที่ใส่เสื้อ ท่อนล่างมีผ้าม่านจากในห้องแต่งตัวที่ถูกตัดแบ่งเอามาตกแต่งเป็นชุดอย่างเก๋ไก๋ ส่วนคนที่ได้ใส่กระโปรง ก็มีผ้าม่านผืนเดียวกันเอามาจับมัดตัดแต่งให้กลายเป็นชุด ดูเผินๆจึงเหมือนชุดที่ถูกดีไซน์มาเป็นชุดแพ็คคู่เก๋ๆ
ครูปิ๋มยืนอยู่ข้างหลืบเวทีกับขวัญใจ “ขวัญหัวดีจริง เป็นครู ครูคิดไม่ออกเลยว่าจะต้องแก้สถานการณ์ยังไง อย่างดีที่สุดก็คงตัดสินใจให้คนนึงได้ขึ้นไปร้อง อีกคนก็ให้พักไป”
“ไม่ได้หรอกค่ะครู ถ้าทำอย่างงั้น คนที่ถูกพักไป ก็ต้องขาดรายได้ มันก็จะไม่แฟร์กับเค้า ขวัญเป็นคนทำให้มันเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น ขวัญก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบแก้ไขปัญหาสิคะ”