รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 12 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 12 หน้า 2
oey_tvs
7 มีนาคม 2559 ( 13:21 )
46.4K
สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 12
16 หน้า

ที่ท่ารถทัวร์ ขวัญตากำลังพูดโทรศัพท์มือถืออยู่ หยิกยืนอยู่ใกล้ๆ “จ้ะน้าฤดี หยิกมันจะกลับไปเมืองเพชรวันนี้เลย ตายังไม่กลับ ตาจะกลับเมืองเพชรพร้อมพี่ขวัญจ้ะ” ขวัญตากดวางสาย แล้วถอนใจเครียดเมื่อคือถึงปัญหาที่มีกับพ่อเหินฟ้าเดินเอาตั๋วรถทัวร์ใบหนึ่งมายื่นส่งให้หยิก “โชคดีจริงคุณ รถเที่ยวสุดท้ายที่จะไปเมืองเพชรนี่ เหลือที่นึงพอดีเลย”หยิกยกมือไหว้แล้วรับมา “ขอบคุณครับพี่เหินฟ้า”ขวัญตาส่งเงินให้เหินฟ้า เหินฟ้ามองแต่ไม่รับ “เก็บเงินของคุณๆไว้เถอะ ค่ารถนี่..ผมซื้อให้หยิกเอง”“คุณจะต้องมาซื้อให้มันทำไม หยิกมันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณสักหน่อย”“ทางสายเลือดน่ะ..ไม่ได้เป็นหรอก แต่เป็นทางใจ หยิกมันก็เหมือนกับน้องชายผม ก็เหมือนที่คุณกับมันไม่ได้เป็นอะไรกันทางสายเลือดเหมือนกันน่ะแหละ แล้วพี่ชายอย่างผมจะซื้อตั๋วรถให้น้อง..มันผิดตรงไหนกันล่ะคุณ”ขวัญตาอึ้ง จำยอมเก็บเงินไป แล้วตัดสินใจยกมือไหว้เหินฟ้าแต่ไม่ยอมสบตา “ขอบคุณ..”เหินฟ้ายิ้ม “คุณนี่..เวลาไม่ออกฤทธิ์ออกเดช ก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ” ขวัญตาตาคว่ำ หน้าง้ำขึ้นมาทันที เงื้อมือจะชกเหินฟ้า เหินฟ้าเด้งออกห่างอย่างอัตโนมัติ ร้องลั่น “อ๊ะๆๆๆๆๆ แหมๆๆๆๆ ชมไม่ได้เลยวุ๊ย เอะอะอะไรก็จะเตะจะต่อยท่าเดียว เก็บแรงเอาไว้เตะต่อยไอ้คนที่คิดร้ายกับพี่สาวคุณเหอะ ตราบใดที่ยังจับมือใครดมไม่ได้ ก็ยังวางใจอะไรไม่ได้เลย..”ขวัญตานิ่งไป เพราะรู้ว่าเหินฟ้าพูดถูกทุกอย่าง ก็หน้าเครียดอีก “ใครกันน๊า..ที่มันคิดร้ายกับพี่ขวัญอย่างงี้ อย่าให้ฉันรู้ตัวเลยนะว่ามันเป็นใคร ฉันไม่ยอมปล่อยมันเอาไว้แน่”

สหรัฐและเจ๊สวยกำลังมาคุยเรื่องอาการของขวัญใจกับหมอ“หมอต้องขอโทษพวกคุณและคนไข้จริงๆที่เกิดเรื่องร้ายอย่างงี้ขึ้นในโรงพยาบาล ทางผู้อำนวยการเลยให้หมอแจ้งให้พวกคุณทราบว่า..ทางโรงพยาบาลจะไม่คิดค่าใช้จ่ายใดๆกับทางคุณเลย”สหรัฐกับเจ๊สวยพยักหน้ารับสหรัฐถาม “แล้วอาการของคุณขวัญใจเป็นยังไงบ้างครับหมอ”“ที่หมอไปตรวจดูอาการของคุณขวัญใจเมื่อครู่ หมอคิดว่า..กล่องเสียงที่ถูกกระสุนปืนกระแทกอย่างแรงนั้นดีขึ้นมากแล้วละครับ แล้วอาการอย่างอื่น..ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง”“อ้าว..แล้วทำไมคุณขวัญไม่ยอมพูดเลยละครับหมอ”“ผมคิดว่าตอนนี้เป็นเรื่องของทางจิตแล้วละครับ คนไข้คงกลัวว่าตัวเองจะไม่มีเสียง หรือพูดไม่ได้อีก ก็เลยเครียดจนไม่ยอมเปล่งเสียงออกมา แต่ถ้าคนไข้สบายใจขึ้น ก็น่าจะกลับไปพูดหรือเปล่งเสียงได้ตามปกติครับ”เจ๊สวยสงสาร “โธ่..ขวัญใจเอ๊ย..ทำไมถึงต้องมาเป็นแบบนี้ด้วยนะ”สหรัฐกับเจ๊สวยมองหน้ากันอย่างกังวล


16 หน้า