บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 12 หน้า 3

มะม่วงหาว มะนาวโห่ ครูปิ๋ม กำลังคุยอยู่กับขวัญใจ สหรัฐกับเจ๊สวยก็เดินเข้ามาสหรัฐบอกทุกคน “ผมไปคุยกับหมอมาแล้วครับ หมอว่า..ให้คุณขวัญนอนดูอาการที่นี่อีกคืนนึง ถ้าไม่มีอะไร พรุ่งนี้ก็กลับได้”มะม่วงหาว/ มะนาวโห่ดีใจ “เย้!”เจ๊สวยเสริม “แล้วทางโรงพยาบาลก็จะไม่คิดค่ารักษาพยาบาลกับเราด้วย เพื่อแลกกับการที่เราไม่เอาเรื่องที่มีคนเข้ามาทำร้ายขวัญใจถึงในห้องพักคนไข้นี่ด้วย”มะม่วงหาว/ มะนาวโห่ดีใจ “เย้!”เจ๊สวยสรุป “แล้วถ้าพรุ่งนี้หมอให้เธอกลับบ้านได้นะขวัญใจ เธอก็ไม่ต้องกลับไปอยู่ที่หอนั่นแล้วละ ขวัญตาด้วย”มะม่วงหาว / มะนาวโห่ งง “อ้าว..”ครูปิ๋มอยากรู้ “แล้วเจ๊จะให้ขวัญใจกับขวัญตาไปอยู่ที่ไหนเหรอคะ”“บ้านฉัน เพื่อความปลอดภัยของขวัญใจเอง”ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย

ขวัญตากับเหินฟ้าส่งหยิกขึ้นรถขวัญตากำชับ “อย่าลืมนะหยิก กลับไปถึงทางโน้น อย่าหลุดปากเล่า เรื่องที่เกิดขึ้นกับพี่ขวัญให้พ่อกำนันฟังเชียวนะ แกก็รู้นี่ว่าพ่อกำนันน่ะเกลียดคาเฟ่ขนาดไหน ถ้าพ่อรู้ว่าพี่ขวัญเป็นอะไร มีหวังพ่อกำนันบุกขึ้นมากรุงเทพฯ แล้วลากตัวพี่ขวัญกลับเมืองเพชรแน่ๆ รูดซิปปากให้สนิทนะหยิก เข้าใจไหม”หยิกทำท่ารูดซิปปาก “เข้าใจจ้ะพี่ตา”เหินฟ้าเร่ง “อ้ะ ไป ขึ้นรถได้แล้วหยิก รถจะออกแล้ว”หยิกขึ้นรถ ขวัญตามองตามตาละห้อย ใจหายที่หยิกจะจากไป หยิกหันกลับมามองขวัญตา ใจสื่อถึงกันได้ หยิกวิ่งลงจากรถกลับมากอดขวัญตาแล้วร้องไห้ ขวัญตาพลอยจะร้องไห้ตาม แต่พอขวัญตาเห็นเหินฟ้ามองอยู่ก็สะกดใจไม่ยอมร้องไห้ แล้วผลักหยิกออก“อย่ามาทำขี้แยสิไอ้หยิก เราโตแล้วนะ ไปๆๆๆ ไปได้แล้ว”หยิกยังปาดน้ำตาอยู่ เหินฟ้าเลยตัดสินใจจูงไอ้หยิกไปขึ้นรถซะเอง ขวัญตาฉวยจังหวะที่เหินฟ้าเดินไป แอบปาดน้ำตาบ้าง พอเหินฟ้าเดินกลับเข้ามา ขวัญตาก็แสร้งทำร่าเริง โบกมือให้ไอ้หยิกจนรถทัวร์ออกไปเหินฟ้าแซว “อ่อนแอบ้างก็ได้นะคนเราน่ะ ไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งอยู่ตลอดเวลาหรอก”ขวัญตาทำไม่รู้เรื่อง “คุณพูดอะไรของคุณเนี่ย”“อยากจะร้องไห้ก็ร้องเถอะ ช่วงนี้พวกคุณเจอเรื่องอะไรกันมาหนักหนาสาหัสแล้ว ผมเข้าใจ”ขวัญตาสะบัดใส่ “คนที่อยู่แต่กับอ่างอย่างคุณจะมาเข้าใจอะไรฉัน”