บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 5
ที่ห้องทำงานเจ๊สวย เจ๊สวยกำลังคาดคั้นความจริงเอากับขวัญใจ ขณะที่คนอื่นตามมารุมฟังด้วยความอยากรู้ “เอาละ จะบอกเจ๊ได้รึยังห๊ะ..ขวัญใจ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไฟถึงไหม้อย่างงั้นน่ะ!” ขวัญใจยังนิ่งอยู่ ขวัญตามองหน้าขวัญใจอย่างสงสัย “ตกลงขวัญใจเห็นหน้าคนจุดไฟเผาหลังร้านเราไหม”
“ไม่ค่ะ”
ทุกคนงง “อ้าว!”
ขวัญตาอ้าปากค้าง แต่ไม่พูดอะไร
ครูปิ๋มออกความเห็น “เจ๊..จะเป็นฝีมือเฮียศาสตร์ส่งคนมาป่วนเราอีกรึเปล่าคะเนี่ย”
มะม่วงหาวโวย “แค่นี้มันไม่ใช่แค่ป่วนแล้วล่ะค่ะเจ๊ ลงคิดจะเผาร้านกันแบบนี้น่ะ”
“กะให้ไม่มีที่ทำกินกันเลยนะเนี่ย” มะนาวโห่ถลกแขนเสื้อขึ้นทำท่านักเลง “เจ๊! ไปลุยคารามายน์คาเฟ่กันเถอะค่ะ เอาให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเลยคืนนี้!!”
ดวงดาวท้วง “จะไปลุยเขา มีหลักฐานอะไรเหรอยะนังมะนาว ดีไม่ดี เขาไล่ตีไล่ต่อยกลับมา แถมยังจะโดนฟ้องร้องฐานหมิ่นประมาทเอาอีกด้วยย่ะ”
มะนาวโห่หน้าเจื่อน
ครูปิ๋มถาม “แล้วเจ๊สวยจะปล่อยให้เรื่องมันเงียบไปเฉยๆอย่างงี้เหรอคะเจ๊?”
“ก็มันจริงอย่างที่ดวงดาวมันว่า เราไม่มีหลักฐานอะไร ขวัญใจก็ไม่เห็นหน้าคนร้ายด้วย” ขวัญใจยังนิ่งเงียบ ขวัญตามองอย่างสงสัย แต่เก็บอาการไว้ เจ๊สวยพูดต่อ “ตอนนี้เราก็รู้แน่ชัดแล้วว่า..พวกเรามีศัตรูที่คิดร้ายกับร้านของเรา ต่อไปเจ๊ขอให้ทุกคนช่วยกันเป็นหูเป็นตาดูแลร้านเรากันด้วยนะ เพราะพวกเราก็มีกันอยู่แค่นี้ ทอร์นาโดก็เป็นเหมือนบ้านของทุกคน ถ้าไม่มีทอร์นาโด ก็ไม่มีพวกเรา จำไว้”
ทุกคนรับคำ “ค่ะ!”
เจ๊สวยหันมามองขวัญใจ สีหน้าเป็นห่วง “แต่ตอนนี้เจ๊จะพาขวัญใจไปหาหมอทำแผลก่อนดีกว่า” เจ๊สวยคว้าแขนขวัญใจ “ไป..ขวัญใจ..” แล้วเจ๊สวยก็พาขวัญใจออกไป ขวัญตารีบตามไปด้วย
หยิกจะตาม แต่มะม่วงหาวรีบคว้าตัวไว้ “แกไม่ต้องตามเค้าไปทุกทีหรอกไอ้หยิก ไป ฉันจะพาแกกลับหอเอง แล้วแกจะได้ช่วยฉันตำส้มตำรอพวกสาวๆเค้ากลับมาไง..”
หยิกหน้าเซ็ง..