บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 5 หน้า 4
เหินฟ้าหน้าเหวอ เพิ่งรู้ว่าขวัญตาคิดว่าเขาเป็นตุ๊ด
ขวัญใจยังไม่ยอมแพ้ง่ายๆ “ถ้าคุณไม่ได้จุดไฟ แล้วไฟมันจะไหม้ขึ้นมาได้ยังไง”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่คิดว่าคงมีแขกคนไหนดับก้นบุหรี่ไม่สนิทก่อนจะโดยลงถังขยะน่ะ” ขวัญใจก็ยังทำหน้าไม่เชื่ออยู่ดี “เอางี้นะ มีเหตุผลอะไรที่ผมจะต้องเผาคาเฟ่อาผม”
“ก็..ทอร์นาโดเป็นคู่แข่งของคารามายน์ของพ่อคุณไง”
สหรัฐส่ายหน้าระอาใจ “บ้าแล้ว! ถึงสองคาเฟ่นั่นจะเป็นคู่แข่งกัน แต่ก็ไม่เห็นที่จะต้องทำลายล้างเผากันให้วอดวายไปข้างหนึ่งเลยนี่นา ธุรกิจที่มีคู่แข่งสิดี เพราะมันจะทำให้มีการปรับปรุงและพัฒนาตัวเองเพื่อให้ชนะคู่แข่งได้ และผม..ไม่มีวันจะทำร้ายอาของผมแน่!”
“งั้นคุณปลอมตัวเข้าไปที่ทอร์นาโดทำไม”
“อ้ะ ผมยอมรับก็ได้ว่าผมปลอมตัวเข้าไปที่ทอร์นาโดจริงๆ เพราะผมอยากจะเข้าไปดูว่าทำไมแขกถึงไปเที่ยวที่ทอร์นาโดมากกว่าคารามายน์ แล้วผมก็อยากจะเข้าไปหาวิธีที่จะทำให้ป๊ากับอาสวยคืนดีกันได้”
“จริงอ้ะ? ฉันไม่เชื่อหรอก”
“เชื่อผมเถอะ” สหรัฐคว้าแขนขวัญใจเขย่า “ผมพูดเรื่องจริงนะ” ขวัญใจเจ็บแผลไฟลวกเมื่อคืน ร้องโอ๊ยขึ้นมาทันที สหรัฐตกใจ “คุณเป็นอะไรน่ะ!” แล้วนึกได้ เลิกแขนเสื้อขวัญใจขึ้นดู เห็นมีผ้าพันแผลอยู่ ก็มองหน้าขวัญใจอย่างสงสาร “เจ็บมากไหมเนี่ย..”
ขวัญใจไม่ตอบ
หยิกเปิดประตูรับมะม่วงหาว มะนาวโห่
มะม่วงหาวถาม “อ้าว..ขวัญใจกับขวัญตาไม่อยู่เหรอ..”
มะนาวโห่ซัก “ไปไหนกันแต่เช้าล่ะเนี่ย”
หยิกส่ายหน้าไม่รู้
ที่ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง สหรัฐ เหินฟ้า ขวัญใจ ขวัญตากินชา-กาแฟอยู่ด้วยกัน
สหรัฐเป็นห่วง “แน่ใจว่าคุณไม่อยากไปให้หมอดูแผลไฟลวกนั่นอีกสักทีน่ะ”
“แผลแค่นี้ ไม่กี่วันคงหายแหละ” ขวัญใจนึกได้ “อ้อ! ฉันขอบคุณคุณอีกทีนะที่ช่วยฉัน” สหรัฐยิ้มรับ
“โชคดีนะครับที่ไอ้รัฐมันไวน่ะ รีบดับไฟที่ตัวคุณได้เร็ว ไม่งั้น..” เหินฟ้าทำหน้าสยดสยอง
ขวัญตาตีเหินฟ้าผั๊วะ “อย่ามาแช่งพี่สาวฉันนะ!”
“ผมเปล่าแช่งนะ ผมพูดเรื่องจริง”
“ก็จริงของคุณเหินเค้าน่ะตา ถ้าไม่ได้คุณรัฐ พี่คงเจ็บยิ่งกว่านี้” ขวัญใจหันไปพูดกับสหรัฐ “ฉันจะชดใช้ค่าสูทตัวนั้นให้คุณ”
“ช่างมันเถอะ เสื้อผ้าเป็นของนอกกาย ชีวิตคนสำคัญกว่า..”