บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 11 หน้า 2

มายูมิเดินหลบไทชิมาถึงบริเวณทางเดินตรงประตูหนีไฟ คอยหันมองหลังตลอดเวลา ระแวงว่าไทชิจะตามมาเจอ มายูมิไม่ทันระวัง ชนกับเตียงรถเข็นที่ลูกน้องมิซาว่าเข็นมาเข้าอย่างจัง “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”  

มายูมิก้มหน้าก้มตาขอโทษ จะเดินหลบไปอีกทาง แต่กลับถูกบุรุษพยาบาลผลักเตียงรถเข็นมาขวาง ไม่ยอมให้มายูมิผ่านไป “อะไรกัน!” มายูมิเงยหน้าขึ้นมองบุรุษพยาบาล เริ่มไม่พอใจ 

ลูกน้องมิซาว่าที่ปลอมตัวเป็นบุรุษพยาบาลยิ้มเหี้ยม กระชากมีดสั้นออกมา ตวัดมีดพุ่งเข้าหามายูมิอย่างรวดเร็ว มายูมิตกใจ หมุนตัวหลบขวับ มีดปักลงไปที่เตียงรถเข็น ลูกน้องมิซาว่าดึงมีดออกมา พุ่งเข้าใส่มายูมิอีก แต่มายูมิผลักเตียงรถเข็นเข้าใส่ลูกน้องมิซาว่า จนเสียหลักกระแทกผนังด้านหนึ่ง

ลูกน้องมิซาว่าพยุงตัวขึ้น หวังจะสะบัดมีดเข้าใส่มายูมิ แต่พอหันมาอีกครั้ง บริเวณนั้นก็มีแต่ความว่างเปล่า พร้อมประตูหนีไฟเปิดแง้มอยู่ 

มายูมิวิ่งหนีมาตามบันไดหนีไฟด้วยสีหน้าตื่น ตกใจ นึกถึงตอนที่ริวพยายามหว่านล้อมให้อยู่ด้วย

“ผมขออนุญาตให้มายูมิย้ายมาอยู่บ้านโอะนิซึกะตั้งแต่คืนนี้ เพื่อเตรียมตัวเป็นเจ้าสาว และเพื่อความปลอดภัย”

“ไม่มีทาง...ฉันจะไม่อยู่ที่นี่กับคุณ”

สีหน้ามายูมิเริ่มเข้าใจสิ่งการกระทำของริว คำพูดของโคจิดังในหัว 

“คนร้ายบุกไปบ้านทากาฮาชิวันก่อน เพราะต้องการเล่นงานว่าที่นายหญิงของโอะนิซึกะ ถ้าคุณมายูมิอยู่ที่นี่จะปลอดภัยกว่านะครับ” 

ฝีเท้าลูกน้องมิซาว่าวิ่งตามใกล้เข้ามา มายูมิตกใจ  รีบเร่งฝีเท้าหนีให้พ้นจากตรงนั้นโดยเร็ว 

ไทชิถือแฟ้มประวัติคนไข้มาถึงหน้าวอร์ดพยาบาล เห็นพยาบาลกำลังคุยกันด้วยความตื่นตระหนก

“ภารโรงเจอบุรุษพยาบาลถูกทำร้ายจนสลบ อยู่ในห้องเก็บของอาการสาหัสมาก”

“โรงพยาบาลของเรา ไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมาก่อนน่ากลัวจริง ๆ”  

ไทชิรู้สึกสังหรณ์ใจ เป็นห่วงมายูมิ “คุณมายูมิ!”

ไทชิวางแฟ้มประวัติคนไข้ไว้บนเคาน์เตอร์ แล้วรีบไปตามหามายูมิทันที

มายูมิวิ่งมาถึงด้านหลังโรงพยาบาล ชะงัก เมื่อเจอลูกน้องมิซาว่ายืนดักรออยู่ “หลีกไปนะ!”

ลูกน้องมิซาว่ายิ้มเหี้ยม ไม่เกรงกลัว สะบัดมีดสั้นเข้าใส่มายูมิทันที อาวุธมีดสั้นพุ่งแหวกอากาศ ตรงเข้าหามายูมิอย่างรวดเร็ว มายูมิหันไปเห็นท่อนไม้บริเวณนั้น จึงคว้าท่อนไม้ขึ้นมา ตวัดตีมีดสั้นจนกระเด็นไปทางอื่น หวุดหวิดมาก