บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 22 หน้า 2
หน้าไนต์คลับมิซาว่า รถของยามาโมโต้ขับออกไป มาซารุ ทาคาโอะ เคน นาบุ จุนโกะ ลูกน้องมิซาว่า ยืนโค้งคำนับส่งมายาโมโต้
จากนั้นรถของมาซารุเคลื่อนเข้ามา ทาคาโอะโค้งคำนับลาโดยแอบบังสีหน้าที่ไม่ได้เต็มใจจะก้มหัวให้มาซารุนัก มาซารุเดินขึ้นรถ โดยจุนโกะเดินตาม
นาบุรีบดึงแขนจุนโกะไว้ “จะไปไหน”
มาซารุมองนาบุด้วยสายตาเฉียบขาด “มีปัญหาเหรอ”
นาบุมองมาซารุแล้วหันไปมองทาคาโอะด้วยสายตาว่า “เอายังไง” ทาคาโอะมองจุนโกะ จุนโกะแกล้งทำหน้าอ้อนวอนทาคาโอะว่าตัวเองไม่อยากไป เพื่อไม่ให้ทาคาโอะสงสัย ทาคาโอะมองจุนโกะอย่างชั่งใจคิด
ไทชิ คัตซึ เซกิมองริวอย่างไม่อยากเชื่อ
ริวพูดขึ้น “เรายังมีคนที่อาจจะเป็นคนของเราที่นั่น”
คัตซึสงสัย “จุนโกะ?”
เซกิยังไม่แน่ใจ “ผู้หญิงไนท์คลับมิซาว่าน่ะเหรอครับจะช่วยเรา?”
แต่ริวมั่นใจมาก “ฉันคิดว่าดูผู้หญิงคนนี้ไม่ผิด”
ทาคาโอะหันไปเปิดประตูรถให้มาซารุ “ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ”
มาซารุยิ้มมุมปากเหมือนเยาะเย้ยทาคาโอะว่า “นึกว่าจะกล้ามีปัญหา” แล้วกอดจุนโกะขึ้นรถ รถมาซารุเคลื่อนออกไป ทาคาโอะและนาบุโค้งคำนับลา ทาคาโอะมองตามรถมาซารุอย่างคิดอะไรบางอย่าง
ไทชิ คัตซึ เซกิมองริวอย่างไม่อยากเชื่อ
ไทชิเป็นห่วง “แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จุนโกะจะรอดสายตาทาคาโอะไปได้ ดีไม่ดี ..ผู้หญิงคนนั้นอาจจะไม่รอด”
มาซารุนั่งตอนหลังของรถกับจุนโกะ เคนนั่งด้านข้างคนขับ มาซารุกำลังโน้มตัวซุกไซ้ซอกคอจุนโกะอยู่อย่างหื่นกระหาย จุนโกะฝืนใจยอมโอนอ่อนให้มาซารุทั้งๆ ที่ในใจขยะแขยง จุนโกะคิดหาแผนว่าจะส่งข่าวให้ริวรู้เรื่องยามาโมโต้ยังไง
จุนโกะมองมาซารุว่าคนอย่างมาซารุไม่ได้หลอกง่ายๆแน่ๆ แต่มันต้องมีวิธี ทันใดนั้นจุนโกะผลักมาซารุออกอย่างแรง “โอ๊ย...”
“เป็นอะไร...”
“ฉัน...ฉันปวดท้อง โอ๊ย”
“ลีลาเยอะจริงนะ” มาซารุซุกไซ้ต่อ