บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 22 หน้า 4
“ฮัลโหล ขอสายโอนิซึกะโซเรียว”
ฟุมิโกะเป็นคนรับสายจุนโกะ “รอสักครู่นะคะ”
มายูมิเดินเข้ามาพอดี “ใครโทรมาเหรอ”
“เขาบอกชื่อจุนโกะค่ะ”
“จุนโกะ?”
จุนโกะยืนรอริวมารับสายอย่างกระวนกระวาย นาบุเดินนำลูกน้องมิซาว่ากำลังจะเลี้ยวผ่านมุมตึกมาเห็นจุนโกะ
ไทชิเข็นรถเข็นที่ริวนั่งอยู่ เดินตามมายูมิมาที่โทรศัพท์ โดยไทชิ คัตสึ เซกิมีท่าทางรีบร้อน
มายูมิมองท่าทางริว ไทชิ คัตสึ เซกิที่ดูมีอะไรบางอย่างกับผู้หญิงที่ชื่อจุนโกะ
ริวรีบหยิบโทรศัพท์มาพูด “ฮัลโหล.. ฮัลโหล จุนโกะ!”
โทรศัพท์ที่จุนโกะเคยยืนโทรอยู่ ตอนนี้โทรศัพท์ไม่มีใคร นาบุและลูกน้องมิซาว่ามองหาจุนโกะ หันหาไม่เจอเดินไป จุนโกะเดินออกไปอีกทาง คลาดกันอย่างหวุดหวิด
ริววางหูโทรศัพท์ลงที่แป้นโทรศัพท์ด้วยสีหน้านิ่งเครียด
“จุนโกะโทรมาว่ายังไงบ้างครับโซเรียว”
ไทชิเอาไหล่กระแทกคัตสึให้สงบปาก เหลือบมองไปทางมายูมิที่กำลังมองทุกคนด้วยสายตาสงสัย
“มีอะไรกันเหรอคะ”
ริวนิ่งยังไม่บอก ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก
ริวรีบรับสาย “ฮัลโหล...จุนโกะ” ริวชะงัก “คุณหมอนานะ”
มายูมิรับโทรศัพท์จากริวมาพูดกับนานะ “ว่ายังไงนานะ”
มายูมินิ่งฟังนานะอย่างอึ้งๆ แล้วมองไปทางริว “นานะไม่ได้โทรมาหาฉัน แต่เขาจะคุยกับคุณ ..เรื่องผู้หญิงที่ชื่อจุนโกะ”
ริว ไทชิ คัตสึ เซกิมองมายูมิทันที เซกิกระซิบคัตสึ “คุณหมอนานะรู้จักจุนโกะได้ยังไง?”
นานะนั่งที่โต๊ะทำงานกำลังคุยโทรศัพท์กับริว ถือกระดาษโน้ตที่มีรอยพับยับอยู่ ซึ่งเป็นโน้ตที่จุนโกะเขียนให้นานะ “ฉันเจอผู้หญิงที่ชื่อจุนโกะเมื่อกี้นี้ค่ะ
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ พยาบาลชี้ทิศทางว่าโทรศัพท์อยู่ตรงไหนให้จุนโกะนานะเดินคุยกับอาจารย์หมอฮาร่ามาพอดี